Page 33 - InsuranceJournal126

ฎีกาย่อและย่อค�าชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ

ค�ำพิพำกษำศำลฎีกำที่ 374/2551
โจทก์ บริษัท บ. จ�ากัด (มหาชน)
ฎีกาย่อ จ�ำเลย บริษัทกรุงเทพนักสืบ กฎหมายและรักษาความปลอดภัย จ�ากัด กับพวก

แพ่ง ละเมิด นายจ้างร่วมรับผิดกับลูกจ้าง ฝากทรัพย์ ผู้รับประกันภัยรับ
ช่วงสิทธิ (มาตรา 420, 425, 657, 880)

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทมหาชนจ�ากัด จ�าเลยที่ 1 ให้การว่า การที่รถยนต์สูญหายมิได้เกิดจากความ
ั
ั
้
ั
ั
ั
ั
มีวตถประสงค์ในการรบประกนวนาศภย โจทก์เป็นผูรบประกนภย ประมาทเลินเล่อของพนักงานจ�าเลยที่ 1 บัตรผ่านลานจอดรถมีราย
ิ
ั
ุ
รถยนต์คันหมายเลขทะเบียน 4 ว-9952 กรุงเทพมหานคร ไว้จาก ละเอียดเงื่อนไขปรากฏอยู่อย่างชัดเจน บุคคลที่น�ารถยนต์เข้าออกย่อม
นางสาว ว. ระยะเวลาคุ้มครอง 1 ปี นับแต่วันที่ 7 มีนาคม 2536 ถึง ทราบดีและยอมรับเงื่อนไขดังกล่าว ฟ้องโจทก์ขาดอายุความตาม
วันที่ 7 มีนาคม 2537 จ�าเลยที่ 1 เป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจ�ากัด มี กฎหมายลักษณะฝากทรัพย์ ขอให้ยกฟ้อง
ั
ุ
ิ
ั
วตถประสงค์ในการประกอบกจการรบจ้างรกษาความปลอดภย เฝ้า จ�าเลยที่ 2 และที่ 3 ให้การในท�านองเดียวกันว่า ฟ้องโจทก์
ั
ั
รักษาทรัพย์สินและเป็นผู้รับจ้างจากจ�าเลยที่ 2 และที่ 3 ให้มีหน้าที่รักษา ขาดอายุความ 6 เดือน ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา
ความปลอดภัย ดูแลเฝ้ารักษาทรัพย์สิน ตลอดจนป้องกันการลักทรัพย์ 671 เรื่องฝากทรัพย์ จ�าเลยที่ 2 เป็นผู้บริหารอาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์
และการโจรกรรมทรัพย์สินต่าง ๆ ในบริเวณลานจอดรถของอาคาร จริง มีหน้าที่ควบคุมดูแลด้านความสะอาด ความปลอดภัยและอ�านวย
ี
ศูนย์การค้าเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ จ�าเลยที่ 2 เป็นนิติบุคคลประเภทบริษัท ความสะดวก ส�าหรับลูกค้าท่เข้ามาใช้บริการ แต่ไม่มีหน้าที่ดูแลรักษา
จ�ากัด มีวัตถุประสงค์ในการรับบริหารควบคุมดูแลอาคาร และเป็น รถยนต์ของผู้ที่เข้ามาในอาคาร รถยนต์มิได้สูญหายที่อาคารเวิล์ดเทรด
ั
ผู้รบจ้างจากจ�าเลยที่ 3 ให้มีหน้าที่บริหารควบคุมดูแลความสะอาด เซ็นเตอร์ ขอให้ยกฟ้อง
ความปลอดภัย ตลอดจนดูแลทรัพย์สินต่าง ๆ ภายในอาคารศูนย์การค้า ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จ�าเลยทั้งสามร่วมกันช�าระเงินจ�านวน
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ จ�าเลยที่ 3 เป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจ�ากัด มี 230,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี จากต้นเงิน
วัตถุประสงค์ในการประกอบธุรกิจด้านห้างสรรพสินค้าและเป็นเจ้าของ ดงกล่าว นับแต่วันที่ 8 กรกฎาคม 2537 เป็นต้นไปจนกว่าจะช�าระเสร็จ
ั
ผู้ครอบครองอาคารศูนย์การค้าเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ มีหน้าที่อ�านวย แต่ดอกเบี้ยถึงวันฟ้อง (13 กุมภาพันธ์ 2538) ต้องไม่เกิน 10,062 บาท
ิ
ั
ู
ั
ี
ความสะดวกและจดหาวธการเฝ้ารกษารถยนต์ของลกค้าของห้างร้าน จ�าเลยที่ 1 อุทธรณ์
ในอาคารเพื่อไม่ให้เกิดการสูญหายหรือถูกโจรกรรม เมื่อวันที่ 13 ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
กุมภาพันธ์ 2537 นาย ก. ได้ขับรถยนต์คันที่โจทก์รับประกันภัยไว้ เข้าไป จ�าเลยที่ 1 ฎีกา
จอดในบริเวณลาดจอดรถของอาคารศูนย์การค้าเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์เพอ ศาลฎีกาแผนกคดีพาณิชย์และเศรษฐกิจวินิจฉัยว่า “...ปัญหา
ื่
ึ่
ั้
ื้
ซอสินค้าให้างสรรพสินค้าซงตงอยู่ในอาคารดังกล่าว โดยได้รับบัตรผ่าน ต้องวินิจฉัยมีว่า ฟ้องโจทก์ขาดอายุความหรือไม่ เห็นว่า โจทก์ฟ้องให้
ลานจอดรถเลขที่ 480209 จากพนักงานลูกจ้างของจ�าเลยที่ 1 ซงจ�าเลย จ�าเลยทั้งสามร่วมกันรับผิดในค่าเสียหายอันเกิดแต่มูลละเมิดที่เกิดจาก
ึ่
ั
ที่ 1 มอบหมายให้ไปปฏิบัติหน้าที่รกษาความปลอดภัย เฝ้ารักษา การกระท�าของลูกจ้างของจ�าเลยที่ 1 จึงมีอายุความ 1 ปี ตามประมวล
ทรัพย์สินต่าง ๆ ตลอดจนดูแลป้องกันการลักทรัพย์และหรือการ กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 448 วรรคหนึ่ง คดีนี้เหตุละเมิดเกิด
โจรกรรมทรัพย์สินต่าง ๆ ในบริเวณลานจอดรถโดยได้ล็อกประตูรถและ เมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2537 โจทก์ฟ้องคดีเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์
ึ้
ขนเบรกมือไว้ เวลา 18.15 นาฬิกา นาย ก. กลับมายังที่จอดรถไว้ ปรากฏ 2538 ยังไม่เกิน 1 ปี นับแต่วันท�าละเมิด ฟ้องโจทก์จึงไม่ขาดอายุความ
ว่ารถยนต์ได้สูญหายไป ทั้งที่บัตรผ่านลานจอดรถยังอยู่ที่นาย ก. การที่ ปัญหาต้องวินิจฉัยประการสุดท้ายมีว่า รถยนต์คันเกิดเหต ุ
ึ้
รถยนต์สูญหายไปเกิดขนจากความประมาทเลินเล่อของพนักงานลูกจ้าง สูญหายไปเนื่องจากการกระท�าละเมิดของจ�าเลยที่ 1 หรือลูกจ้างของ
ของจ�าเลยที่ 1 ที่ไม่ปฏิบัติให้ถูกต้องตามระเบียบเงอนไขที่ก�าหนดไว้ด้าน จ�าเลยที่ 1 หรือไม่ เห็นว่า นาย อ. กรรมการผู้จัดการจ�าเลยที่ 1 เบิก
ื่
หลังบัตรผ่านลานจอดรถโดยเคร่งครัด โดยปล่อยให้บุคคลอื่นซึ่งมิใช่ ความรับว่า จ�าเลยที่ 1 ได้ตกลงท�าสัญญากับจ�าเลยที่ 2 รับจ้างรักษา
ิ
็
ั
เจ้าของหรือผู้ครอบครองรถยนต์น�ารถยนต์ออกไปจากอาคาร ทงที่ไม่มี ความปลอดภยบรเวณภายในและภายนอกอาคารเวลด์เทรดเซนเตอร์
ิ
ั้
บัตรผ่านลานจอดรถไปแสดงและคืนจ�าเลยที่ 1 ในฐานะนายจ้างจึงต้อง ตามส�าเนาหนังสือสัญญาจ้างเหมา สัญญาดังกล่าวก�าหนดขอบข่ายงาน
ั
ั
ร่วมรับผิดในการละเมิด โจทก์ในฐานะผู้รับประกันภัยได้ชดใช้ ตามสัญญาที่จ�าเลยที่ 1 มีหน้าที่ตามข้อ 3.1 ว่า ต้องรกษาความปลอดภย
ค่าสินไหมทดแทนให้ผู้เอาประกันภัยไปจ�านวน 230,000 บาท ด้านโจรกรรม และข้อ 3.5 ว่า ต้องดูแลรถของลูกค้าหรือบุคคลภายนอก
เป็นผู้รบช่วงสิทธิตามกฎหมายและได้ทวงถามให้จ�าเลยที่ 1 ในฐานะ ที่เข้ามาใช้บริการภายในศูนย์ไม่ให้เกิดความเสียหาย ซึ่งในทางปฏิบัต ิ
ั
นายจ้างของผู้กระท�าละเมิด จ�าเลยที่ 2 และที่ 3 ในฐานะผู้ว่าจ้าง จ�าเลยที่ 1 จะจัดให้มีพนักงานประจ�าที่ทางเข้าลานจอดรถเพื่อคอยมอบ
จ�าเลยที่ 1 ให้รับผิดแล้วแต่เพิกเฉย ขอให้บังคับจ�าเลยทั้งสามร่วมกัน บัตรผ่านลานจอดรถและเขียนหมายเลขทะเบียนรถก�ากับไว้ก่อนมอบ
ี้
หรือแทนกันช�าระเงินและดอกเบี้ยจ�านวน 240,062 บาท พร้อมดอกเบย ให้ผู้ที่จะน�ารถเข้ามาจอด เมื่อจะน�ารถออกผู้ขับรถจะต้องคืนบัตรผ่าน
อัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี จากต้นเงิน 230,000 บาท นับถัดจากวันฟ้อง ลานจอดรถและช�าระค่าบริการจอดรถให้แก่พนักงานที่ประจ�าทางออก
ไปจนกว่าจะช�าระเสร็จแก่โจทก์ ให้เสร็จเรียบร้อยก่อนจึงขับรถผ่านออกไปได้ วันเกิดเหตุ นาย ก. และ
วารสารประกันภัย เดือนมกราคม-มีนาคม 2558
วารสารประกันภัย เดือนมกราคม-มีนาคม 2558 3333