Page 34 - InsuranceJournal107
P. 34
ย่อคำชี้ขาด
ย่ อคำชี้ขาด
อนุญาโตตุลาการสมาคมประกันวินาศภัย
ข้อพิพาทหมายเลขแดงที่ 1115/2553
เรื่อง ประกันภัยรถยนต์
ประเด็นข้อพิพาทมีว่า คู่กรณีอ้างไม่ต้องรับผิดชอบ
ตามเงื่อนไขกรมธรรม์ข้อ 1.2 ผู้เสนอข้อพิพาทเรียก
เอาจากคู่กรณีตามขอได้หรือไม่
ั
ิ
์
ี
่
้
ี
็
้
ขอเทจจรงในขอพพาทมวารถยนตคนทผูเสนอขอพพาท
ิ
ิ
้
่
้
รับประกันภัยไว้ถูกรถยนต์คันที่คู่กรณีรับประกันภัยไว้เฉี่ยวชน
ได้รับความเสียหาย โดยรถยนต์คันที่ผู้เสนอข้อพิพาทรับ ข้อพิพาทหมายเลขแดงที่ 483/2553
ประกันภัยไว้เป็นรถยนต์บรรทุกประกันภัยไว้ในนามของ นาง เรื่อง ประกันภัยรถยนต์
์
่
ุ
ิ
์
ั
ี
ั
พรทพย ประกอบสข สวนรถยนตบรรทกคนทคูกรณรบประกนภย ประเด็นข้อพิพาทมีว่า ผู้เสนอข้อพิพาทเสนอข้อ
ั
่
ั
ุ
่
ี
ไว้ประกันภัยในนาม ห้างหุ้นส่วนจำกัดทองทรานสปอร์ต พิพาทเมื่อพ้นกำหนด 2 ปี นับแต่วันเกิดเหตุข้อพิพาท
โดยรถทั้งสองคันติดสติ๊กเกอร์ระบุชื่อห้างหุ้นส่วนจำกัดทอง โดยอ้างอายุความตามคำพิพากษาอันถึงที่สุด ขาดอายุ
ทรานสปอร์ต เหมือนกันทั้งสองคันแต่ห้างหุ้นส่วนจำกัดทอง ความหรือไม่
ทรานสปอร์ต ไม่มีชื่อนางพรทิพย์เกี่ยวข้องด้วย
ั
้
ั
ิ
้
ิ
้
้
้
่
ื
ิ
อนุญาโตตุลาการวินิจฉัยว่า ข้อยกเว้นความรับผิดตาม ขอเทจจรงในขอพพาทรบฟงไดในเบองตนวา ขอพพาทน ้ ี
็
้
กรมธรรม์ ข้อ 1.2 เกี่ยวกับทรัพย์สินเจ้าของเดียวกัน ในเรื่อง เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม 2549 ผู้เสนอข้อพิพาทได้เสนอ
หมวดการคุ้มครองความรับผิดต่อบุคคลภายนอก กรณีความ ข้อพิพาทเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม 2552 โดยอ้างว่าสิทธิเรียกร้อง
เสียหายต่อทรัพย์สิน บริษัทผู้รับประกันภัยจะรับผิดชอบใช้ค่า ค่าเสียหายของผู้เสนอข้อพิพาทเกิดขึ้นโดยอาศัยคำพิพากษา
สินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายต่อทรัพย์สินของบุคคล ของศาลที่ถึงที่สุดให้มีกำหนดอายุความ 10 ปี ตามประมวล
ภายนอกซึ่งผู้เอาประกันภัยต้องรับผิดตามกฎหมาย และ กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 193/32
ความรับผิดของบริษัทไม่เกินจำนวนเงินที่เอาประกันภัยที่ระบุ อนุญาโตตุลาการวินิจฉัยว่า ผู้เสนอข้อพิพาทได้เสนอ
ไว้ในตาราง แต่ความเสียหายต่อทรัพย์สินที่ผู้เอาประกันภัย ผู้ ข้อพิพาทเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม 2552 เป็นระยะเวลาเกินกว่า
ขับขี่ ที่จะเป็นฝ่ายต้องรับผิดตามกฎหมายนั้นเป็นเจ้าของ จะ 2 ปี นับแต่วันเกิดเหตุ เห็นว่าการเรียกร้องให้ใช้ค่าสินไหม
ไม่ได้รับความคุ้มครอง ในประเด็นข้อพิพาทเรื่องผู้เสนอข้อ ทดแทนในกรณีประกันวินาศภัย ห้ามมิให้ฟ้องคดีเมื่อพ้น
พิพาทเรียกเอาจากคู่กรณีตามขอได้หรือไม่ ซึ่งหมายความว่า กำหนด 2 ปีนับตั้งแต่วันวินาศภัย ตามประมวลกฎหมายแพ่ง
รถคันที่ผู้เสนอข้อพิพาทรับประกันภัยไว้ เป็นเจ้าของทรัพย์สิน และพาณิชย์ มาตรา 882 เห็นว่าสิทธิเรียกร้องของผู้เสนอ
ึ
ิ
้
้
ิ
ี
่
ี
้
ุ
เดียวกันใช่หรือไม่ ในข้อนี้ผู้เสนอข้อพิพาทนำสืบว่ารถคันที่ ขอพพาททเกดขนโดยคำพพากษาถงทสดใหมกำหนดอายความ
ุ
ิ
ึ
ี
่
ผู้เสนอข้อพิพาทรับประกันภัยไว้จาก นางพรทิพย์ ประกอบสุข 10 ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 193/32
ส่วนรถคันที่คู่กรณีรับประกันภัยไว้เป็นการรับประกันภัยไว้ เป็นเรื่องที่ผู้เสนอข้อพิพาทจะเรียกร้องจากผู้ทำละเมิดสำหรับ
์
ั
้
้
่
้
จาก หางหนสวนจำกดทองทรานสปอรต และหางหนสวนจำกด ข้อพิพาทนี้ผู้เสนอข้อพิพาทเรียกเอาจากคู่กรณี อันเป็นการ
ุ
้
ุ
่
ั
ทองทรานสปอร์ต มีผู้ถือหุ้นสองคนไม่ปรากฏว่า นางพรทิพย์ เรยกใหใชคาสนไหมทดแทนอนเนองมาจากการประกนวนาศภย
ั
ิ
ั
่
ิ
ื
่
ี
้
้
ั
เป็นผู้ถือหุ้นด้วย รถทั้งสองคันจึงไม่ใช่เจ้าของเดียวกัน การเสนอข้อพิพาทนี้เมื่อพ้นกำหนด 2 ปี นับแต่วันวินาศภัย
ข้อพิพาทจึงขาดอายุความ
อนุญาโตตุลาการชี้ขาดให้คู่กรณีใช้ค่าสินไหมทดแทน
ให้ผู้เสนอข้อพิพาทตามคำเสนอข้อพิพาทพร้อมดอกเบี้ย อนุญาโตตุลาการชี้ขาดยกคำเสนอข้อพิพาท
34 วารสารประกันภัย
เมษายน - มิถุนายน 2553
