Page 32 - InsuranceJournal116
P. 32

ฎี ก ำ ย่ อ แ ล ะ ย่ อ ค� ำ ช้ ข ำ ด อ นุ ญ ำ โ ต ฯ
                                           ี





              ค�ำพิพำกษำศำลฎีกำที่  824/2550

              โจทก์                     บริษัท ว.ประกันภัย จ�ำกัด

              จ�ำเลย                    ห้ำงหุ้นส่วนจ�ำกัดสวัสดีเพลซ กับพวก

              แพ่ง                      ประนีประนอมยอมควำม

                                        ควำมรับผิดของเจ้ำส�ำนักโรงแรม (มำตรำ 674, 678)







               โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจ�าเลยทงสองร่วมกันคืนรถยนต์แก่ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 674 ซึ่งการ
                                      ั้
          โจทก์ หากคืนไม่ได้ให้ร่วมกันช�าระเงิน 190,000 บาท พร้อม ฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนในกรณีนี้มีอายุความ 6 เดือน นับ
          ดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะช�าระ แต่วันที่คนเดินทางหรือแขกอาศัยออกไปจากสถานที่นั้น ตาม
          เสร็จแก่โจทก์                                      ที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 678
               จ�าเลยที่ 1 ให้การ ขอให้ยกฟ้อง                แม้โจทก์จะอ้างค�าฟ้องว่า ลูกจ้างหรือตัวแทนของจ�าเลยที่ 1
               จ�าเลยที่ 2 ขาดนัดยื่นค�าให้การและขาดนัดพิจารณา  ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ตามสัญญาและมีค�าขอให้คืนรถยนต์
               ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง                       แต่โจทก์ก็ขอให้จ�าเลยที่  1  รับผิดในฐานะเจ้าส�านักโรงแรม

               โจทก์อุทธรณ์                                  เท่านั้น จึงไม่ใช่เป็นการฟ้องในมูลละเมิดที่มีอายุความ 1 ปี
                                                                          ื่
                                                                ี่
               ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน                    ดังทโจทก์ฎีกา เมอข้อเท็จจริงรับฟังเป็นยุติตามค�าพิพากษาศาล
               โจทก์ฎีกา                                     ชั้นต้นว่า เหตุรถยนต์คันที่โจทก์รับประกันภัยสูญหาย เกิดขึ้น
               ศาลฎีกาแผนกคดีพาณิชย์และเศรษฐกิจวินิจฉัยว่า “ข้อ วันที่ 2 สิงหาคม 2540 หลังเกิดเหตุนางสาวตติยาผู้น�ารถคัน
          เท็จจริงรับฟังเป็นยุติว่าโจทก์เป็นผู้รับประกันภัยรถยนต์หมายเลข ที่สูญหายเข้าพักโรงแรมได้ออกจากโรงแรมของจ�าเลยที่ 1 ใน
          ทะเบียน ค-7908 ชลบุรี เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 2540 เวลา  วันเดียวกัน โจทก์รับช่วงสิทธิจากผู้เอาประกันภัยตามบทบัญญัติ
          00.03 นาฬิกา ในระหว่างอายุสัญญาประกันภัย นางสาวตติยา  มาตรา  880  แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาฟ้อง

                   ั
                 ้
                                          ้
                                        ั
                                                  ิ
                                                      ี
                                                      ่
                          ี่
                         ์
                               ์
                                     ั
                                ั
           �
          คาแดง ไดขบรถยนตทโจทกรบประกนภยไวไปจอดบรเวณทจอด เรียกค่าสินไหมทดแทนเพื่อความสูญหายของรถยนต์ที่โจทก์
          รถภายในโรงแรมสวัสดิเพลซของจ�าเลยท 1 ต่อมาวันเดียวกัน  รับประกันภัยไว้จากจ�าเลยที่ 1 เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 2541
                                          ี่
          เวลา 8 นาฬิกา พบว่ารถยนต์ที่โจทก์รับประกันภัยสูญหายไป  เกินก�าหนด 6 เดือนนับแต่นางสาวตติยาคนเดินทางหรือแขก

          โจทก์ผู้รับประกันภัยได้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่ผู้เอาประกัน อาศัยได้ออกจากโรงแรมของจ�าเลยที่ 1 แล้ว คดีของโจทก์จึง
          ภัยแล้วเป็นเงิน 190,000 บาท และคดีระหว่างโจทก์กับจ�าเลย ขาดอายุความที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษานั้น ศาลฎีกาเห็นพ้อง
          ที่ 2 ยุติไปตามค�าพิพากษาศาลชั้นต้น คงมีปัญหาข้อกฎหมาย ด้วย ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
                                                 ี่
          ต้องวินิจฉัยตามฎีกาโจทก์ว่าคดีทโจทก์ฟ้องจ�าเลยท 1 ขาดอาย ุ  พิพากษายืน  จ�าเลยที่  1  ไม่แก้ฎีกาจึงไม่ก�าหนดค่า
                                   ี่
                        ี้
          ความหรือไม่ คดีนโจทก์ฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนจากจ�าเลย ทนายความชั้นฎีกาให้
                     ั
          ที่  1  โดยอาศยมูลหนี้ที่นางสาวตติยาได้น�ารถยนต์ที่โจทก์รับ
          ประกันภัยไว้ไปจอดในบริเวณโรงแรมของจ�าเลยที่ 1 แล้วเข้า
          พักในโรงแรม ต่อมารถยนต์คันดังกล่าวหายไป จ�าเลยที่ 1 ใน
                    ั
          ฐานะเจ้าส�านกโรงแรมต้องรับผิดในความสูญหายของรถยนต์ท ี่
          ผู้พักอาศัยพามาจึงเป็นการฟ้องขอให้จ�าเลยที่ 1 ในฐานะเจ้า  (สถิตย์  ทาวุฒิ - สมศักดิ์  เนตรมัย - ชูเกียรติ  ตันทวีวงศ์)
          สานักโรงแรมรับผิดเพื่อความสูญหายหรือบุบสลายอย่างใดๆ                ฐิตินันท์  บุญอ่อน - ย่อ
           �
          อันเกิดแก่ทรัพย์สินซึ่งคนเดินทางหรือแขกอาศัยหากได้พามา          สมเกียรติ  เจริญสวรรค์ - ตรวจ
     32
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37