Page 34 - InsuranceJournal130
P. 34
ฎีกาย่อและย่อค�าชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ
ค�ำพิพำกษำศำลฎีกำที่ 352/2554
โจทก์ นายอารีย์ ทรงสกุลเกียรติ ฎีกาย่อ
จ�ำเลย นายเปี่ยม ชูกลิ่น กับพวก
แพ่ง ประกันภัยค�้าจุน (มาตรา 887 วรรคสอง)
ั
�
ึ
�
ี
ี
ี
�
�
โจทก์ฟ้อง ขอให้บังคับจาเลยท้งส่ร่วมกันหรือแทนกันชาระ จาเลยท่ 2 ซ่งเป็นผู้เอาประกันภัย มีจาเลยท่ 4 เป็นผู้รับประกันภัย
เงิน 648,456 บาท แก่โจทก์ พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี ของ ในขณะอยู่ภายใต้ฤทธ์สุรายาเมาถึงขนาดท่ไม่สามารถควบคุมรถยนต์
ิ
ี
ต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะช�าระเสร็จ ได้ตามกรรม์ประกันภัยข้อ 2.12 ข้อย่อย 2.12.7 ชนโจทก์และรถยนต์
ของโจทกได้รบความเสยหาย จาเลยท 4 ยอมรับผดต่อความบาดเจ็บ
์
ั
ี
ิ
่
ี
�
จ�าเลยที่ 1 ขาดนัดยื่นค�าให้การและขาดนัดพิจารณา ของโจทก์ตามกรมธรรม์ประกันภัยข้อ 2.1 เป็นเงิน 100,000 บาท
จ�าเลยที่ 2 ขาดนัดยื่นค�าให้การ และช�าระเงินให้โจทก์แล้ว 50,000 บาท
ิ
ิ
จ�าเลยที่ 3 ให้การและแก้ไขค�าให้การ ขอให้ยกฟ้อง มประเดนต้องวนจฉยตามฎกาข้อกฎหมายของจาเลยท 4
ี
ั
ี
ี
็
�
่
ิ
จ�าเลยที่ 4 ให้การ ขอให้ยกฟ้อง ว่า จาเลยท่ 4 จะเอาข้อยกเว้นความรับผดตามกรมธรรม์ประกันภัย
ี
�
มาปฏิเสธความรับผิดต่อโจทก์ซ่งเป็นบุคคลภายนอกได้เพียงใด
ึ
�
ี
ระหว่างพิจารณาจาเลยท่ 2 ถึงแก่ความตาย โจทก์ไม่เรียก จ�าเลยที่ 4 ฎีกาว่า โจทก์ฟ้องให้จ�าเลยที่ 4 รับผิดในฐานะผู้เอาประกัน
ี
�
ี
ทายาทของจ�าเลยที่ 2 เข้ามาเป็นคู่ความแทนที่จ�าเลยที่ 2 ผู้มรณะ ศาล ภัยรถยนต์ของจาเลยท่ 2 โดยอาศัยกรมธรรม์ประกันภัย จาเลยท่ 4
�
จึงมีค�าสั่งจ�าหน่ายคดีส�าหรับจ�าเลยที่ 2 ออกจากสารบบความ จึงมีสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายท่จะยกข้อต่อสู้ตามกรมธรรม์ประกันภัย
ี
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จ�าเลยที่ 1 ช�าระเงินจ�านวน 369,456 ขึ้นอ้างได้ และจ�าเลยที่ 4 ต้องรับผิดเฉพาะต่อความบาดเจ็บของโจทก์
บาท แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันฟ้องวันที่ เท่านั้น ไม่ต้องรับผิดในความเสียหายต่อทรัพย์สินของโจทก์ เนื่องจาก
9 ตุลาคม 2539 เป็นต้นไปจนกว่าจะช�าระเสร็จ และให้จ�าเลยที่ 1 ใช้ มีข้อยกเว้นความรับผิดตามกรมธรรม์ข้อ 2.13 เป็นข้อสัญญาพิเศษท ่ ี
�
่
ี
ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ ให้ยกฟ้องโจทก์ส�าหรับจ�าเลยที่ 3 และที่ ห้ามจาเลยท่ 4 ยกข้อต่อส้ตามข้อ 2.12 เฉพาะเรองความรับผิดต่อ
ื
ู
4 ค่าฤชาธรรมเนียมระหว่างโจทก์และจ�าเลยที่ 3 ที่ 4 ให้เป็นพับ ความบาดเจ็บหรือมรณะของบุคคลภายนอกและความรับผิดต่อ
ผู้โดยสาร แต่ไม่ห้ามยกข้อต่อสู้เรื่องความรับผิดต่อทรัพย์สินของบุคคล
โจทก์อุทธรณ์ โดยได้รับอนุญาตให้ด�าเนินคดีอย่างคนอนาถา ภายนอก เห็นว่า ตามกรมธรรม์ประกันภัยระหว่างจาเลยท่ 2 และ
�
ี
ื
ี
ี
ี
จาเลยท่ 4 หมวดท่ 2 ส่วนท่ 2 เร่องการคุ้มครองความรับผิดต่อ
�
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จ�าเลยที่ 4 ร่วมกับจ�าเลย บุคคลภายนอก ข้อ 2.12 ระบุว่า การประกันภัยความรับผิดต่อ
ที่ 1 ช�าระเงินจ�านวน 207,353 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ความบาดเจ็บหรือมรณะ หรือความรับผิดต่อผู้โดยสารและความรับผิด
�
่
์
ี
ั
ุ
่
ตอป นบแตวนท่ 9 ตลาคม 2539 จนกวาจะชาระเสร็จแก่โจทก นอกจาก ต่อทรัพย์สิน ไม่คุ้มครองความรับผิดอันเกิดจากการขับข่โดยบุคคล
ี
ี
่
ั
ี
ิ
ี
�
ู
่
ุ
ั
้
ั
ี
ท่แก้ให้เป็นไปตามคาพิพากษาศาลชนต้น ค่าฤชาธรรมเนียมช้นอุทธรณ์ ขณะทอย่ภายใต้ฤทธ์สุรายาเมาถึงขนาดท่ไม่สามารถควบคมรถยนต์
ให้เป็นพับ ได้ตามข้อ 2.12.7 และมีข้อสัญญพิเศษตามข้อ 2.13 ระบุว่า ภายใต้
�
จานวนเงินจากัดความรับผิดท่ระบุไว้ในตาราง บริษัทผู้รับประกันภัย
ี
�
จ�าเลยที่ 4 ฎีกา จะไม่ยกข้อยกเว้นความรับผิดตามข้อ 2.12 เป็นข้อต่อสู้บุคคลภายนอก
เพื่อปฏิเสธความรับผิดต่อความบาดเจ็บหรือมรณะของบุคคลภายนอก
ศาลฎีกาแผนกคดีพาณิชย์และเศรษฐกิจวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จ หรือความรับผิดต่อผู้โดยสาร
จริงที่คู่ความไม่โต้แย้งกันในชั้นฎีกาฟังได้ว่า จ�าเลยที่ 1 ขับรถยนต์ของ
34 วารสารประกันภัย ฉบับที่ 130
