Page 36 - InsuranceJournal134

ฎีกาย่อและย่อค�าชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ

ข้อพิพาทหมายเลขแดงที่ 1134/2559
เรื่อง ประกันภัยรถยนต์
ย่อค�าชี้ขาด ประเด็นข้อพิพาทมีว่า เร่องน้มีการหักกลบลบหน้กันแล้วหรือไม่และทาให้
ี
�
ื
ี
คู่กรณีไม่ต้องรับผิดต่อผู้เสนอข้อพิพาทอีกหรือไม่
เพียงใด

ี
ี
ิ
ื
ข้อเท็จจริงในข้อพพาทน้มว่า ผ้เสนอข้อพพาทเป็นผู้รบประกัน ส่วนท่ 2 เป็นค่าอะไหล่ท่ผู้เสนอข้อพิพาทจัดซ้อจากร้านอะไหล่ให้อู่
ี
ี
ั
ู
ิ
ภัยรถยนต์คันหมายเลขทะเบียน ณ-1809 กรุงเทพมหานคร คู่กรณีเป็น ดาเนินการ เม่อผู้เสนอข้อพิพาทชาระค่าซ่อมในส่วนของอู่ในวันท่ 10
ี
�
�
ื
ผู้รับประกันภัยคาจุนรถยนต์คันหมายเลขทะเบียน ทว-6722 มิถุนายน 2556 ผู้เสนอข้อพิพาทย่อมรับช่วงสิทธิเรียกร้องเงินส่วนน้จาก
ี
�
้
ี
กรุงเทพมหานคร เมื่อวันที่ 14 เมษายน 2556 เวลา 8.40 น. ขณะที่ผู้ คู่กรณีได้ต้งแต่วันท่ผู้เสนอข้อพิพาทชาระค่าซ่อมให้อู่ ขณะเดียวกัน
ั
�
�
ื
ขับรถคันท่ผู้เสนอข้อพิพาทรับประกันภัยไว้มาตามถนนมอเตอร์เวย์โดย ในส่วนของค่าอะไหล่ เม่อผู้เสนอข้อพิพาทได้ชาระค่าอะไหล่ให้ร้าน
ี
มีผู้ขับรถคันท่คู่กรณีรับประกันภัยตามหลังมาและรถฝ่ายคู่กรณีได้ชน อะไหล่ภายหลังในวันที่ 11 ธันวาคม 2556 ในส่วนนี้ย่อมรับช่วงสิทธิ
ี
ี
ิ
ั
ี
ี
้
ู
ี
่
้
ั
ท้ายรถฝ่ายผู้เสนอข้อพิพาทเสียหาย พนักงานสอบสวนได้เปรียบเทียบ เรยกร้องเงนส่วนนจากค่กรณได้ตงแต่วนทจ่ายเงนดงกล่าวเป็นต้นไป
ั
ิ
ี
ื
ั
ี
ปรับรถฝ่ายคู่กรณีแล้ว ผู้เสนอข้อพิพาทรับช่วงสิทธิมาเรียกร้องค่าเสียหาย เม่อท้งสองฝ่ายประสงค์นาหน้ท่แต่ละฝ่ายเป็นหน้ต่อกันในส่วนแรกมา
ี
�
ี
ื
จ�านวนเงิน 15,624 บาท หักกลบลบหน้กันในวันท่ 6 สิงหาคม 2556 เม่อปรากฏตามเอกสาร ส.5
ี
ื
�
ี
คู่กรณีย่นคาคัดค้านว่าผู้เสนอข้อพิพาทและคู่กรณีได้มีการทา และ ค.1 รายการท่ 68 ผู้เสนอข้อพิพาทได้นาเลขเคลม 00AV 1 – 2013
�
�
ี
หนังสือสัญญาหักกลบลบหน้ระหว่างกันเก่ยวกับค่าสินไหมทดแทนใน 18000 1447 มาหักกลบลบหนี้เลขเคลมของคู่กรณีที่ 116-4942/556
ี
ั
อุบัติเหตุคร้งน้แล้ว ผู้เสนอข้อพิพาทจึงไม่สามารถเรียกค่าซ่อมรถคันท โดยระบุยอดเงินท่หักกลบลบหน้ให้กันเป็นเงิน 14,866 บาท ซ่งตัวเลขน ี ้
ี
่
ี
ี
ึ
ี
ี
ิ
ผู้เสนอข้อพิพาทรับประกันภัยไว้ในส่วนเพ่มเติมท่ยังไม่ได้มีการหักกลบ จะตรงกับค่าแรงและค่าอะไหล่ท่อู่ซ่อมรถฝ่ายผู้เสนอข้อพิพาทและ
ี
ี
�
ลบหนี้กันอีกได้เนื่องจากสิทธิเรียกร้องระงับไปแล้ว การท่เอกสาร ส.6 และ ค.1 ต่างระบุเลขเคลมและยอดเงินท่นามา
ี
อนุญาโตตุลาการวินิจฉัยว่า พิเคราะห์แล้วข้อเท็จจริงท่รับหรือ หักกลบลบหน้กันไว้และได้ทาสัญญาต่อกันในวันท่ 6 สิงหาคม 2556 ซ่ง
ี
ี
ึ
ี
�
ี
�
ื
ี
ไม่โต้แย้งกันพร้อมเอกสารท่แต่ละฝ่ายอ้างประกอบไว้ ฟังได้ในเบ้องต้น เป็นวันท่ผู้เสนอข้อพิพาทชาระค่าแรงและค่าอะไหล่ท่จัดให้แก่อู่แล้ว
ี
ึ
ว่าพนักงานสอบสวนได้เปรียบเทียบปรับผู้ขับรถฝ่ายคู่กรณีแล้วซ่งถือได้ แสดงว่าผู้เสนอข้อพิพาทและคู่กรณีต่างมีความผูกพันซ่งกันและกันโดย
ึ
ั
ี

ี
ว่าคู่กรณีเป็นฝ่ายประมาท อู่เสนอค่าแรงและค่าอะไหล่มาตาม ส.2 มูลหน้อันมีวัตถุเป็นอย่างเดียวกัน และหน้ท้งสองรายน้นถึงกาหนด
�
ั
ี
ี
ี
ุ
ผู้เสนอข้อพิพาทคุมราคาค่าแรงกับค่าอะไหล่ท่อู่จัดบางส่วนในเอกสาร จะชาระหน ย่อมทาให้ลกหน้ฝ่ายใดฝ่ายหนงย่อมหลดพ้นจากหนของ
้
ึ
ี
้
่
�
ู
�
ี
�
ี
ส.2 เป็นเงิน 14,886.87 บาท อู่ซ่อมเสร็จแล้วในวันท่ 10 มิถุนายน 2556 ตนด้วยหักกลบลบหน้กันได้เพียงเท่าจานวนท่ตรงกันในมูลหน้ท้งสอง
ั
ี
ี
ผู้เสนอข้อพิพาทได้จ่ายเงินค่าซ่อมของอู่ให้อู่เป็นเงิน 14,886.87 บาท ฝ่ายตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 342 บัญญัติไว้ ถือ
ตาม ส.3 ในส่วนของค่าอะไหล่ผู้เสนอข้อพิพาทได้จัดซื้อให้อู่เป็นราคา ได้ว่าหนี้ในส่วนนี้มีการหักกลบลบหนี้กันแล้ว ปัญหาต่อไปที่คู่กรณีต้อง
ั
ี
ไม่รวมภาษีเป็นเงิน 15,624 บาทตามใบสั่งอะไหล่ ส.4 และจ่ายเงินให้ รับผิดอีกหรือไม่ เพียงใดน้น แต่การท่ผู้เสนอข้อพิพาทยังมีหน้ต้องชาระ
�
ี
แล้วตาม ส.6 ครั้นวันที่ 6 สิงหาคม 2556 ผู้เสนอข้อพิพาทและคู่กรณี ให้ร้านอะไหล่ในส่วนของค่าอะไหล่ภายหลังอยู่ เมื่อผู้เสนอข้อพิพาทได้
ให้นาเงินค่าแรงกับอะค่าไหล่ท่ผู้เสนอข้อพิพาทจัดเป็นเงิน 14,886 บาท ชาระในส่วนน้หลังจากหักกลบลบหน้ในส่วนแรกของอู่ท่ชาระไป
�
�
ี
ี
�
ี
ี
ู
ี
ตัดเศษสตางค์ออกที่ช�าระไปก่อนมาหักกลบลบหนี้กันตามเอกสาร ส.5 ก่อนแล้ว ผ้เสนอข้อพพาทย่อมเรยกร้องให้ค่กรณชาระในส่วนค่าอะไหล่
�
ู
ี
ิ
ั
้
ี
และ ค.1 ตามรายการที่ 68 ต่อมาร้านอะไหล่เรียกเก็บเงินค่าอะไหล่กับ ทชาระภายหลงจากการหกกลบลบหนซงกนและกนในส่วนแรกไป
ั
ี
ั
�
ั
่
ึ
่
ื
�
ผู้เสนอข้อพิพาทเป็นเงิน 15,624 บาทโดยผู้เสนอข้อพิพาทชาระแล้ว ส่วนน้แล้ว เม่อจานวนเงินทผู้เสนอข้อพพาทชาระค่าอะไหล่เป็นเงิน
�
ี
่
ิ
�
ี
ตามใบเสร็จรับเงิน ส. 6 ลงวันที่ 11 ธันวาคม 2556 และเป็นเงินที่เรียก 15,624 บาท คู่กรณีต้องรับผิดช�าระหนี้ในส่วนนี้
ี
็
ี
ี
�
ร้องกันตามข้อพิพาทน้จากข้อเทจจริงท่ฟังได้ข้างต้นเห็นว่าค่าซ่อมรถ อนุญาโตตุลาการช้ขาดให้คู่กรณีชดใช้เงินตามคาเสนอข้อ
ฝ่ายผู้เสนอข้อพิพาทคร้งน้มี 2 ส่วน ส่วนท่ 1 เป็นค่าซ่อมของอู่ พิพาทพร้อมทั้งดอกเบี้ย
ี

ั
ี
36 วารสารประกันภัย ฉบับที่ 134