Page 34 - InsuranceJournal143
P. 34

ฎีกาย่อและย่อค�าชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ



                                             ค�าพิพากษาศาลฎีกาที่  14217/2558
             ฎีกาย่อ                     ผู้เข้าเป็นคู่ความแทน โจทก์  บริษัท ส.ประกันภัย จ�ากัด

                                                               บริษัท อิตัลไทย มารีน จ�ากัด กับพวก
                                                        จ�าเลย
                                                               ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ม. 420, 425, 426, 427, 887
                                                               ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 172 วรรคสอง



                โจทก์ได้บรรยายให้เห็นว่า โจทก์เป็นผู้รับประกันภัยเรือ พ.   เคลือบคลุมหรือไม่ เห็นว่า ตามค�าฟ้องหากมีการสรุปถึงความเกี่ยวพัน
                                                                                         �
                                                                                 ื
                                                                           �
          จากบริษัท อ. จ�าเลยที่ 1 เป็นผู้ครอบครองอู่ต่อเรือ จ�าเลยที่ 2 เป็น  ระหว่างโจทก์และจาเลยเพ่อให้เห็นว่าจาเลยได้กระทาการใดให้โจทก์ได้
                                                                                                   �
                          ี
          ผู้จัดการเรือ พ. มีหน้าท่ดูแลรักษาและซ่อมแซมเรือและเข้าร่วมซ่อมแซม รับความเสียหาย รวมท้งคาขอบังคับท่จะให้จาเลยรับผิดต่อโจทก์อย่างไร
                                                                              ั
                                                                                        ี
                                                                                             �
                                                                                �
                                                                                                      ี
                                                                                                �
          เรือกับจ�าเลยที่ 1 จ�าเลยที่ 1 และที่ 2 ร่วมกันรับจ้างซ่อมแซมเรือ พ.  เพียงพอให้จาเลยเข้าใจข้อหาได้แล้วย่อมถือเป็นคาฟ้องท่ไม่เคลือบคลุม
                                                                      �
          จ�าเลยที่ 3 เป็นลูกจ้างของจ�าเลยที่ 1 และ/หรือเป็นบุคคลที่จ�าเลยที่ 1  ซ่งคาฟ้องของโจทก์ได้บรรยายให้เห็นว่าโจทก์เป็นผู้รับประกันภยเรอ พ.
                                                                                                          ั
                                                                                                            ื
                                                               ึ
                                                                 �
                         ็
                           ้
                      ่
               ื
                 �
                      ี
                                                ื
                                             ้
                                                   ั
                                                  ้
                                      ้
                            ั
                           ู
                                     ่
                                �
          และ/หรอจาเลยท 2 เปนผจดหาทาการวาจาง วาน ใช หรอไดรบมอบหมาย จากบริษัท อ. จ�าเลยที่ 1 เป็นผู้ครอบครองอู่ต่อเรือ จ�าเลยที่ 2 เป็น
                                                                              ี
          จากจ�าเลยที่ 1 และ/หรือจ�าเลยที่ 2 ให้ด�าเนินการซ่อมแซมเรือ จ�าเลย ผู้จัดการเรือ พ. มีหน้าท่ดูแลรักษาและซ่อมแซมเรือและเข้าร่วมซ่อมแซม
          ทั้งสามร่วมกันท�าละเมิดต่อเจ้าของเรือ พ. โดยจ�าเลยที่ 3 กระท�าโดย เรือกับจ�าเลยที่ 1 จ�าเลยที่ 1 และที่ 2 ร่วมกันรับจ้างซ่อมแซมเรือ พ.
                                                       �
          ประมาททาให้เกิดเพลิงลุกไหม้เรือ พ. จนได้รับความเสียหาย เป็นคาฟ้อง จ�าเลยที่ 3 เป็นลูกจ้างของจ�าเลยที่ 1 และ/หรือเป็นบุคคลที่จ�าเลยที่ 1
                 �
                                                                     �
          ท่แสดงโดยแจ้งชัดซ่งสภาพแห่งข้อหาท่โจทก์อาศัยเป็นหลักในการ  และ/หรือจาเลยท 2 เป็นผู้จัดหาทาการว่าจ้าง วาน ใช้ หรือได้รับมอบหมาย
                                                                                    �
                                                                          ่
                                                                          ี
                                       ี
                        ึ
           ี
                            �
                 ื
                                 ั
          กล่าวหาเพ่อขอให้บังคับจาเลยท้งสามรับผิดต่อโจทก์ ท้งโจทก์ยืนยันว่า จากจ�าเลยที่ 1 และ/หรือจ�าเลยที่ 2 ให้ด�าเนินการซ่อมแซมเรือ จ�าเลย
                                                ั
                                      �
                                   ี
                                                                          �
                                                      ี
                                                                                                  �
          เหตุละเมิดเกิดจากการปฏิบัติหน้าท่ของจาเลยท่ 3 ในทางการท่จ้างหรือ ท้งสามร่วมกันทาละเมิดต่อเจ้าของเรือ พ. โดยจาเลยที่ 3 กระทา
                                           ี
                                                               ั
                                                                                                               �
                                                                        �
          ได้รับมอบหมายจากจ�าเลยที่ 1 และ/หรือที่ 2 หากพิจารณาข้อเท็จจริง โดยประมาททาให้เกิดเพลิงลุกไหม้เรือ พ. จนได้รับความเสียหาย โจทก์
                                                                     ิ
          แล้วได้ความตามฟ้อง จ�าเลยที่ 1 และ/หรือที่ 2 ย่อมต้องร่วมรับผิดต่อ ชดใช้ค่าสนไหมทดแทนแก่ผู้เอาประกันภัยแล้วจึงรับช่วงสิทธิมาฟ้อง
          โจทก์ ไม่ว่าในฐานะตัวการตัวแทนหรือนายจ้างลูกจ้าง เนื่องจาก ป.พ.พ.  จ�าเลยที่ 1 และที่ 2 ให้ร่วมรับผิดกับจ�าเลยที่ 3 นั้น เป็นค�าฟ้องที่แสดง
          มาตรา 427 ให้นามาตรา 425 และ 426 ซ่งเป็นบทบัญญัติว่าด้วย  โดยแจ้งชัดซ่งสภาพแห่งข้อหาท่โจทก์อาศัยเป็นหลักในการกล่าวหาเพ่อ
                                                                      ึ
                                                                                    ี
                                                                                                              ื
                       �
                                           ึ
                                                 �
                                                                                            ั
                                            ึ
          ความรับผิดของนายจ้างเพ่อผลละเมิดของลูกจ้างซ่งกระทาไปในทางการ ขอให้บังคับจาเลยท้งสามรับผิดต่อโจทก์ ท้งโจทก์ยืนยันในฟ้องว่าเหต ุ
                                                                            ั
                                                                       �
                            ื
          ที่จ้างบังคับแก่กรณีตัวการตัวแทนโดยอนุโลม ทั้งจ�าเลยที่ 1 และ/หรือ ละเมิดเกิดจากการปฏิบัติหน้าที่ของจ�าเลยที่ 3 ในทางการที่จ้างหรือได้
          ที่ 2 อาจต้องร่วมรับผิดทั้งการกระท�าละเมิดและการกระท�าผิดสัญญา รับมอบหมายจากจาเลยท่ 1 และ/หรือที่ 2 หากพิจารณาข้อเท็จจริง
                                                                                ี
                                                                           �
                                                          ั
                                                       ี
                     ื
          จ้างซ่อมแซมเรอทก่อให้เกดความเสยหายแก่โจทก์ในคราวเดยวกน   แล้วได้ความตามฟ้อง จ�าเลยที่ 1 และ/หรือที่ 2 ย่อมต้องร่วมรับผิดต่อ
                       ่
                             ิ
                                    ี
                       ี
          ทโจทก์บรรยายฟ้องมาจงไม่ได้ขดแย้งกน ฟ้องของโจทก์จงชอบด้วย  โจทก์ ไม่ว่าในฐานะตัวการตัวแทนหรือนายจ้างลูกจ้างเนื่องจากประมวล
                                 ั
                                      ั
                           ึ
           ่
           ี
                                                    ึ
          ป.วิ.พ.มาตรา 172 วรรคสอง                            กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 427 ให้น�ามาตรา 425 และ 426 ซึ่ง
                                             �
                โจทก์ฟ้องและแก้ไขคาฟ้องขอให้บังคับจาเลยท้งสามร่วมกัน เป็นบทบัญญัติว่าด้วยความรับผิดของนายจ้างเพื่อผลละเมิดของลูกจ้าง
                               �
                                                  ั
                                                                    �
                                                                                ี
          ช�าระเงิน 23,996,760.60 บาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ต่อปี ของ ซ่งกระทาไปในทางการท่จ้างบังคับแก่กรณีตัวการตัวแทนโดยอนุโลม
                                                               ึ
          ต้นเงิน 26,370,390.80 บาท นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปถึงวันที่ 29  ท้งจาเลยท่ 1 และที่ 2 อาจต้องร่วมรับผิดท้งการกระทาละเมดและ
                                                               ั
                                                                      ี
                                                                                                       �
                                                                                                           ิ
                                                                 �
                                                                                              ั
                                    ี
                                                                                         ี
                            �
          กันยายน 2540 และให้ชาระดอกเบ้ยร้อยละ 7.5 ต่อปี ของต้นเงิน  การกระทาผิดสัญญาจ้างซ่อมแซมเรือท่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่โจทก์
                                                                     �
          22,820,390.80 บาท นับแต่วันที่ 30 กันยายน 2540 เป็นต้นไปจนกว่า ในคราวเดียวกัน ข้อเท็จจริงตามท่โจทก์บรรยายฟ้องมาจึงไม่ได้ขัดแย้งกัน
                                                                                     ี
          จะช�าระเสร็จแก่โจทก์                                ฟ้องของโจทก์จงชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธพิจารณาความแพ่ง
                                                                                                 ี
                                                                          ึ
                จ�าเลยทั้งสามให้การขอให้ยกฟ้อง                มาตรา 172 วรรคสอง แล้ว ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษามานั้น ศาลฎีกาเห็น
                ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ค่าฤชาธรรมเนียมให้เป็นพับ  พ้องด้วย ฎีกาของจ�าเลยที่ 1 และที่ 3 ฟังไม่ขึ้น
                                                                                       �
                                                                                            ี
                                                                                                   ี
                โจทก์อุทธรณ์                                        พิพากษากลับเป็นว่า ให้จาเลยท่ 1 และท่ 3 ร่วมกันชดใช้
                                                  ั
                                   �
                ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคาพิพากษาของศาลช้นต้น ให้ศาล  ค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์เป็นเงิน 21,450,000 บาท พร้อมดอกเบี้ย
           ั
          ช้นต้นวินิจฉัยประเด็นข้อพิพาทท่ยังไม่ได้วินิจฉัย แล้วพิพากษาใหม่ตาม ในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันที่ 23 กันยายน 2539 เป็นต้นไป
                                 ี
                         ี
                   ึ
          รูปคดี คืนค่าข้นศาลท่ชาระเกินมาในช้นน้ให้แก่โจทก์ ค่าฤชาธรรมเนียม จนกว่าจะช�าระเสร็จ ยกฟ้องโจทก์ส�าหรับจ�าเลยที่ 2 ค่าฤชาธรรมเนียม
                                       ี
                                    ั
                          �
          นอกจากที่สั่งคืนให้เป็นพับ                          ทั้งสามศาลให้เป็นพับ
                จ�าเลยที่ 1 และที่ 3 ฎีกา                               (วัชรินทร์ สุขเกื้อ-เกษม เกษมปัญญา-จรูญ ชีวิตโสภณ)
                ศาลฎีกาแผนกคดีพาณิชย์และเศรษฐกิจวินิจฉัยว่า มีปัญหาข้อ
                                               ี
                                       ี
                                   �
          กฎหมายต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจาเลยท่ 1 และท่ 3 ว่า ฟ้องโจทก์
         34          วารสารประกันภัย  ฉบับที่ 143
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39