Page 33 - InsuranceJournal114
P. 33

ุ
                                                                                       �
                                                                                          ี
                                                                     ฎี ก า ย่ อ แ ล ะ ย่ อ ค า ช ข า ด อ น ญ า โ ต ฯ
                                                                                          ้









                     ค�าพิพากษาฎีกาที่  212/2510

                     โจทก์                  นายหิรัญ  วินัยแพทย์

                     จ�าเลย                 บริษัท ส.ประกันภัย จ�ากัด โดยนายสัญญา สหเวชภัณฑ์

                                            กรรมการผู้อ�านวยการ

                                            ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 37, 40, 41, 86









                         โจทก์ฟ้องว่า  โจทก์และบริษัท  ก.  จำากัด  ได้ทำา  จำาเลยฎีกา
                   สัญญากรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์ของโจทก์ไว้กับจำาเลย       ศาลฎีกาเห็นว่า  การที่ทนายโจทก์ขอเลื่อนคดี  ก็
                                                                         ี
                   คนงานของโจทก์ขับรถยนต์คันดังกล่าวได้เกิดชนกับรถยนต์  โดยท่ทนายโจทก์ป่วยไม่สามารถมาว่าความได้  ซ่งการ
                                                                                                             ึ
                                                                                                     ี
                                                                                                   ึ
                   ฟอร์ดเทม รถยนต์โจทก์เสียหาย โจทก์และคนงานโจทก์    ป่วยเจ็บย่อมเป็นความจำาเป็นอย่างหน่งท่ไม่อาจก้าวล่วง
                                                                                  ี
                                                                                                    ั
                   แจ้งให้จำาเลยขอให้จัดการซ่อมหรือชดใช้ค่าเสียหาย จำาเลย  เสียได้  ท้งการท่ทนายโจทก์ขอเล่อนคร้งน้ก็เพ่งเป็นคร้ง
                                                                                                      ี
                                                                                                         ิ
                                                                                                                ั
                                                                                               ื
                                                                            ั
                   เพิกเฉย ขอให้บังคับจำาเลยใช้ค่าซ่อมเป็นเงิน 3,059 บาท  แรกและทนายจำาเลยก็ไม่คัดค้าน  การที่โจทก์และพยาน
                         จำาเลยให้การว่า โจทก์ไม่มีอำานาจฟ้อง ฯลฯ    โจทก์ไม่มีไปศาลอาจเป็นเพราะโจทก์เข้าใจว่า  ทนาย
                           ื
                         เม่อถึงวันนัดสืบพยานโจทก์  ทนายจำาเลยไปศาล   โจทก์ป่วยและขอเลื่อนคดีแล้ว คดีคงจะเลื่อนไปโจทก์ไม่
                   ส่วนโจทก์ตวโจทก ทนายโจทก์และพยานไม่มีไปศาล ทนาย   ไปศาลก็ได้ และพยานบุคคลของโจทก์ที่เป็นพยานหมาย
                            ั
                                 ์
                                                   ื
                                                             ื
                   โจทก์มอบฉันทะให้เสมียนของทนายมาย่นคำาร้องขอเล่อน  นั้น  ปรากฏว่ามีคนเดียว  โจทก์ได้ขอหมายเรียกพยาน
                   คดีอ้างว่าทนายโจทก์ป่วย ตามหนังสือรับรองของแพทย์   ไปแล้ว  แต่พยานไม่มาพยานอาจมีเหตุขัดข้องอย่างหนึ่ง
                                            ำ
                                                                                                             ี
                                                                            ึ
                   ไม่สามารถว่าความได้  ทนายจาเลยแถลงไม่ค้านและว่า   อย่างใดซ่งไม่ใช่ความผิดของโจทก์ก็ได้  กรณีเช่นน้ยังไม่
                   สุดแต่ศาลจะพิจารณา                                พอจะฟังว่าโจทก์ประวิงคดี คำาขอเลื่อนคดีของโจทก์จึงมี
                              ั
                         ศาลช้นต้นมีคำาส่งว่า  การท่ทนายโจทก์ขอเล่อน  เหตุจำาเป็นที่สมควรจะให้เลื่อนได้
                                       ั
                                                             ื
                                                ี
                                               ื
                   เป็นการประวิงคด  ไม่สมควรให้เล่อน  และพิพากษาว่า       พิพากษายืน
                                  ี
                   โจทก์ประวิงคดีไม่มีพยานหลักฐานมาสืบให้ยกฟ้องโจทก์
                         โจทก์อุทธรณ์                                     (เน่น กฤษณะเศรนี-เช้อ คงคากุล-วิเชียร  เศวตรุนทร์)
                                                                             ิ
                                                                                          ื
                         ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำาพิพากษาศาลช้นต้น
                                                            ั
                                                ั
                   อนุญาตให้โจทก์เล่อนคดีได้ ให้ศาลช้นต้นดำาเนินกระบวน
                                  ื
                   พิจารณาแล้วพิพากษาใหม่




                                                                                                                      33



       Newsleter ��������� Vol.114.indd   33                                                                      6/5/12   11:59 AM
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38