Page 35 - InsuranceJournal135
P. 35

ฎีกาย่อและย่อค�าชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ




                                                                    �
                                                                         ี
                                                         ี
                        ี
                                      �
                                           ั
                                                                                                        ี
           จึงไม่ใช่เป็นกรณีท่โจทก์มีสิทธิฟ้องให้จาเลยท้งสองส่งคืนรถยนต์ท่โจทก์ ถือว่าจาเลยท่ 2 ให้การต่อสู้เร่องอายุความแทนจาเลยท่ 1 ด้วยตาม
                                                                                      ื
                                                                                                   �
           รับประกันภัยอันจะมีอายุความ 10 ปี ดังที่โจทก์ฎีกา แต่การที่โจทก์มา ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 59 (1) เม่อคดีโจทก์
                                                                                                          ื
                �
                            �
                     ั
                                                        ื
           ฟ้องจาเลยท้งสองให้จาเลยท้งสองใช้ค่าสินไหมทดแทนอันเน่องจาก ขาดอายุความละเมิด 1 ปี ย่อมมีผลถึงจ�าเลยที่ 1 ด้วย พิพากษายกฟ้อง
                                 ั
                                    �
                           ั
                      �
           พนักงานของจาเลยท้งสองกระทาโดยประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้ โจทก์ส�าหรับจ�าเลยที่ 1 เสียด้วย โจทก์ไม่ได้ฎีกาคัดค้านข้อวินิจฉัยของ
                  ี
           รถยนต์ท่โจทก์รับประกันภัยสูญหายดังกล่าว เป็นมูลละเมิดต้องฟ้อง ศาลอุทธรณ์ภาค 1 ดังกล่าว จ�าเลยที่ 1 จึงไม่ต้องรับผิดตามฟ้องของ
           ภายใน 1 ปี นับแต่วันที่ผู้เสียหายรู้ถึงการละเมิดและรู้ตัวผู้จะพึงต้องใช้ โจทก์เพราะเหตุคดีโจทก์ขาดอายุความละเมิด 1 ปี ตามข้อวินิจฉัยของ
           ค่าสินไหมทดแทน หรือภายใน 10 ปี นับแต่วันท�าละเมิดตามประมวล ศาลอุทธรณ์ภาค 1 ดังนั้น แม้ศาลฎีกาจะวินิจฉัยฎีกาของจ�าเลยที่ 1 ก็
           กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 448 วรรคหนึ่ง เมื่อปรากฏว่าผู้เอา ไม่ท�าให้ผลแห่งคดีเปลี่ยนแปลงไป ฎีกาของจ�าเลยที่ 1 จึงไม่เป็นสาระ
           ประกันภัยซ่งเป็นผู้ต้องเสียหายรู้ถึงการละเมิดและรู้ตัวผู้จะพึงต้องใช้ค่า แก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความ
                    ึ
                                                          ี
                                                            ื
           สินไหมทดแทนต้งแต่วันท่ 25 มีนาคม 2538 โจทก์มาฟ้องคดีน้เม่อ  แพ่ง มาตรา 249 วรรคหนึ่ง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้"
                              ี
                        ั
           วันที่ 20 กรกฎาคม 2544 พ้น 1 ปีแล้ว คดีโจทก์จึงขาดอายุความดังที่ พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกาให้เป็นพับ
           ศาลอุทธรณ์ภาค 1 วินิจฉัย ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น
                  ส่วนฎีกาของจ�าเลยที่ 1 ที่ฎีกาว่า จ�าเลยที่ 1 ไม่มีหน้าที่ดูแล (ประทีป ดุลพินิจธรรมา - มานัส เหลืองประเสริฐ - ชูเกียรติ ตันทวีวงศ์)
           รถ ไม่ได้ประมาทเลินเล่อท�าให้รถยนต์ที่โจทก์รับประกันภัยสูญหายนั้น  ประสงค์ มหาลี้ตระกูล - ย่อ
           เห็นว่า เม่อศาลอุทธรณ์ภาค 1 วินิจฉัยว่า มูลความแห่งคดีเป็นการชาระ วัฒนา วิทยกุล - ตรวจ
                  ื
                                                          �
           หนี้ซึ่งแบ่งแยกจากกันมิได้ จ�าเลยที่ 2 ยกอายุความละเมิด 1 ปี ขึ้นต่อสู้











































                                                                      วารสารประกันภัย  เดือนเมษายน - มิถุนายน 2560  35
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40