Page 34 - InsuranceJournal135

ฎีกาย่อและย่อค�าชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ

ค�าพิพากษาศาลฎีกาที่ 10930/2554
โจทก์ บริษัท ว.ประกันภัย จ�ากัด
จ�าเลย บริษัทแอร์ การ์ด จ�ากัด กับพวก
แพ่ง รับช่วงสิทธิ อายุความละเมิด ผู้รับประกันภัยรับช่วงสิทธิ
(มาตรา 226 วรรคหนึ่ง, 448 วรรคหนึ่ง, 880 วรรคหนึ่ง) ฎีกาย่อ
วิธีพิจารณาความแพ่ง ค�าคู่ความ ค�าแก้อุทธรณ์
อ�านาจวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ (มาตรา 1 (5), 237, 240)

ี
ั
โจทก์ฟ้อง ขอให้บังคับจาเลยท้งสองคืนรถยนต์หมายเลข ไปในวันเดียวกัน โจทก์จ่ายค่าสินไหมทดแทนกรณีรถยนต์ท่โจทก์รับ
�
ทะเบียน 1 พ – 2608 กรุงเทพมหานคร ที่โจทก์รับประกันภัยแก่โจทก์ ประกันภัยสูญหายแก่ผู้รับประโยชน์ตามสัญญาประกันภัยไปเป็นเงิน
ในสภาพใช้การได้ดี หากคืนไม่ได้ให้ใช้เงินแทน 280,000 บาท แก่โจทก์ 280,000 บาท ตั้งแต่วันที่ 20 กันยายน 2538 แล้วโจทก์มาฟ้องจ�าเลย
พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันที่ 20 กันยายน 2538 ทั้งสองเป็นคดีนี้เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม 2544
เป็นต้นไปจนกว่าจะช�าระเสร็จ มีปัญหาวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ว่า การที่ศาลอุทธรณ์ภาค
ื
ึ
จ�าเลยทั้งสองให้การ ขอให้ยกฟ้อง 1 หยิบยกปัญหาเร่องคดีโจทก์ขาดอายุความละเมิด 1 ปี ข้นวินิจฉัย
ั
ี
�
ศาลช้นต้นพิพากษาให้จาเลยท่ 1 คืนรถยนต์หมายเลข เป็นการชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ และคดีโจทก์ส�าหรับจ�าเลยที่ 2 อายุ
ทะเบียน 1พ – 2608 กรุงเทพมหานคร แก่โจทก์ในสภาพเรียบร้อยใช้ ความละเมิด 1 ปี หรือไม่ โดยโจทก์ฎีกาว่า โจทก์ไม่ได้อุทธรณ์เรื่องอายุ
ื
ี
การได้ดี หากคืนไม่ได้ให้ใช้ชาระราคาแทนเป็นเงิน 280,000 บาท พร้อม ความ ส่วนจาเลยท่ 2 ไม่ได้อุทธรณ์ เพยงแต่จาเลยท่ 2 ย่นคาแก้อุทธรณ์
�
�
ี
�
�
ี
ื
ั
ดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันที่ 20 กันยายน 2538 ซึ่งเป็น เท่าน้น ย่อมไม่มีประเด็นเร่องอายุความละเมิด 1 ปี ในช้นอุทธรณ์ เพราะ
ั
�
ั
ี
ื
�
ี
วันท่โจทก์จ่ายเงินไปตามสัญญาประกันภัย ให้จาเลยท่ 1 ใช้ค่าฤชา ประเด็นเร่องอายุความละเมิด 1 ปี ยุติไปตามคาพิพากษาศาลช้นต้น
ี
�
�
ธรรมเนียมแทนโจทก์ ให้ยกฟ้องโจทก์สาหรับจาเลยท่ 2 ค่าฤชา แล้ว กับฎีกาว่าคดีโจทก์ยังไม่ขาดอายุความ 10 ปี นั้น ศาลฎีกาเห็นว่า
่
่
ู
�
ู
�
็
้
์
ุ
�
์
้
ุ
ั
่
ธรรมเนียมระหว่างโจทก์กับจ�าเลยที่ 2 ให้เป็นพับ คาแกอทธรณเปนคาคความ คความยอมต้งประเดนในคาแกอทธรณขอ
็
โจทก์และจ�าเลยที่ 1 อุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์หยิบยกข้นวินิจฉัยได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
ึ
�
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์สาหรับ ความแพ่ง มาตรา 1 (5), 237 และ 240 ดังนั้น แม้จ�าเลยที่ 2 มิได้ยื่น
ี
�
ื
จ�าเลยที่ 1 เสียด้วย นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามค�าพิพากษาศาลชั้นต้น อุทธรณ์ แต่จาเลยท่ 2 ย่นคาแก้อุทธรณ์ว่าคดีโจทก์ขาดอายุความละเมิด
�
ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ 1 ปี จึงมีประเด็นเรื่องอายุความละเมิด 1 ปี ในชั้นอุทธรณ์ยังไม่ยุติไป
โจทก์และจ�าเลยที่ 1 ฎีกา ตามค�าพิพากษาศาลชั้นต้น ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 1 หยิบยกประเด็นเรื่อง
้
ี
ศาลฎีกาแผนกคดีพาณิชย์และเศรษฐกิจวินิจฉัยว่า "คดีน อายุความละเมิด 1 ปี ขึ้นวินิจฉัยด้วยจึงชอบด้วยบทกฎหมายดังกล่าว
ี
ั
ั
้
ื
่
ี
ิ
ื
�
ี
ั
จาเลยท 2 ไม่สบพยาน ข้อเท็จจรงจากพยานหลกฐานของโจทก์และ ส่วนโจทก์ฎกาว่าโจทก์ฟ้องขอให้จาเลยทงสองคนรถยนต์ทโจทก์รบ
�
่
�
จาเลยท่ 1 และท่ไม่โต้เถียงกันช้นฎีการับฟังได้ว่า โจทก์เป็นผู้รับประกันภัย ประกันภัยแก่โจทก์ หากคืนไม่ได้ให้ใช้เงินแทน ซ่งการให้คืนรถเป็นเร่อง
ี
ื
ั
ี
ึ
รถยนต์หมายเลขทะเบียน 1พ – 2608 กรุงเทพมหานคร ไว้จากนาง เรียกทรัพย์คืน กฎหมายไม่ได้กาหนดอายุความฟ้องร้องเอาไว้โดยเฉพาะ
�
ประทุมผู้เอาประกันภัย เมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2538 ซึ่งอยู่ในระยะเวลา จึงมีอายุความ 10 ปี นั้น เห็นว่า โจทก์ในฐานะผู้รับประกันภัยได้จ่ายค่า
ี
ประกันภัย นางประทุมขับรถยนต์ดังกล่าวไปจอดท่ลานจอดรถศูนย์การค้า สินไหมทดแทนแก่ผู้เอาประกันภัยไปแล้ว ย่อมเข้ารับช่วงสิทธิของผู้เอา
ี
ึ
ฟิวเจอร์พาร์ครังสิตหรือศูนย์การค้ารังสิตพลาซ่าของจาเลยท่ 2 ซ่ง ประกันภัยในค่าสินไหมทดแทนดังกล่าวเท่าน้นตามประมวลกฎหมาย
�
ั
จ�าเลยที่ 2 ว่าจ้างให้จ�าเลยที่ 1 ดูแลรักษาความปลอดภัยและจัดการ แพ่งและพาณิชย์ มาตรา 226 วรรคหนึ่ง และ 880 วรรคหนึ่ง ไม่อาจ
จราจรในศูนย์การค้าดังกล่าว และอยู่ในระยะเวลาจ้าง รถยนต์สูญหาย เรียกร้องให้จ�าเลยทั้งสองส่งคืนรถยนต์ที่โจทก์รับประกันภัยแก่โจทก์ได้
34 วารสารประกันภัย ฉบับที่ 135