Page 30 - InsuranceJournal135

มุมนักคณิตศาสตร์ประกันภัย

ฟิตเนสเจ๊งแล้ว

มีจ่ายหรือไม่

(กับธุรกิจช�าระเบี้ยครั้งเดียว)

โดย พิเชฐ เจียรมณีทวีสิน (ทอมมี่) “เงินสารองประกันภัย” สาหรับลูกค้าในท่น้จะต้องคานึงถึง
�
�
ี
ี
�
นายกสมาคมนักคณิตศาสตร์ประกันภัยแห่งประเทศไทย / อัตราดอกเบ้ยท่คาดว่าจะลงทุนได้ (เพราะคงไม่เอาเงินไปฝังไว้ในตุ่ม
ี
ี
กรรมการผู้จัดการ บริษัท แอคชัวเรียล บิสซิเนส โซลูชัน จ�ากัด
�
ั
เฉย ๆ) อัตราการถอนเงินออกก่อนครบกาหนดสัญญา (เพราะไม่ต้องต้ง
เงินส�ารองให้กับคนที่ถอนเงินออกไปแล้ว) อัตราการตายของลูกค้า (ถ้า
เม่อเร็ว ๆ น้มีข่าวท่ประชาชนแห่ร้องเรียนฟิตเนสแห่งหน่ง ลูกค้าตายก็จะเอาเงินส�ารองส่วนนี้ออกไป และจ่ายค่าสินไหมทดแทน)
ี
ี
ื
ึ
ึ
ี
�
จนสคบ. ต้องเข้ามาช่วยดูแล ซ่งทาให้หวนคิดถึงเหตุการณ์ของ California ให้เป็นไปตามหลักคณิตศาสตร์ประกันภัย ซ่งว่าด้วยอัตราดอกเบ้ยบวก
ึ
fitness ว่าเหตุการณ์นี้จะซ�้ารอยเดิมหรือไม่ กับความน่าจะเป็นต่าง ๆ ในการจ�าลองธุรกิจ
ื
�
่
ี
ั
ั
ั
เร่องราวของข่าวน้จะจบลงอย่างไรน้นก็อยู่นอกเหนือการคาด สิงทแตกต่างกันและเป็นคาถามระหว่างธรกจประกนภยกบ
ั
ี
ุ
่
ิ
ึ
ี
ึ
ี
ิ
การณ์ แต่ส่งหน่งท่สามารถหยิบยกข้นมาคุยกันได้ก็คือ ผลกระทบท่เกิด ธุรกิจอื่น (เช่น ฟิตเนส) เวลาที่ “ได้รับเงินก้อนมาก่อนและมีพันธะที่
ี
กับตัวลูกค้านั้นคงจะมีขึ้นไม่มากก็น้อยอยู่เป็นแน่ โดยเฉพาะถ้าย้อนไป จะต้องส่งมอบสินค้าให้กับลูกค้าไปตามท่สัญญา” ก็คือ 1) ถ้าถอน
�
ถึง California fitness คนท่เสียค่าสมาชิกแบบชาระคร้งเดียว แต่บริษัท ก่อนแล้วจะมีเงนคนหรอไม่ และ 2) ได้มการต้งเงินสารองทาง
ั
ั
ี
ี
�
ิ
ื
ื
สัญญาว่าจะให้บริการไปตลอดชีวิต คณิตศาสตร์ประกันภัยส�าหรับลูกค้าหรือไม่
ี
ี
ี
คุ้น ๆ ไหมครับว่าวิธีการแบบน้มันเหมือนกับสินค้าของบริษัท ธุรกิจท่ชาระเงินล่วงหน้าไปเป็นก้อนแบบน้อาจจะระบุใน
�
ี
ประกันภัยอยูไมนอย โดยภาษาทางการของแบบประกันภัยนั้นจะเรียก สญญาว่า ลกค้าจะไม่มสทธได้รบเงนคนแม้แต่สตางค์เดยวในเวลาท ี ่
ิ
้
ิ
่
ี
่
ื
ู
ั
ั
ิ
ึ
ึ
ิ
ี
ี
ิ
ว่า “ซงเกลพรเมยม (Single Premium)” ซ่งคงไม่ได้แปลว่า อยากจะยกเลิกสัญญา ซ่งว่ากันในทางกฎหมายแล้ว ถ้าลูกค้าเองยินยอม
ี
ี
�
ั
ื
ี
�
ี
ี
“พรีเมียมท่ยังโสดอยู่” แต่มันคือแบบประกันภัยท่ชาระเบ้ยคร้งเดียว ท่จะเซ็นสัญญาก็ถือว่าเป็นเร่องท่ช่วยไม่ได้ หากแต่สาหรับสินค้าประกัน
�
ั
ั
คุ้มครองยาว ๆ เช่น 10 ปี หรือ 20 ปี เป็นต้น น้น สัญญาประกันภัยในแต่ละฉบับสาหรับธุรกิจประกันภัยน้นจะต้อง
ต่างกันตรงท่ตัวสินค้าสาหรับบางธุรกิจท่ไม่ได้มีเงินคืนในเวลา ได้รับการอนุมัติจาก “คณะกรรมการกากับและส่งเสริมการประกอบ
�
ี
ี
�
ี
ั
ี
ท่ไม่ตาย หรือจ่ายเงินค่าสินไหมให้ในเวลาท่ตาย เพียงแต่ธุรกิจเหล่าน้น ธุรกิจประกันภัย (คปภ.)” เสียก่อนว่าจะไม่เป็นการเอาเปรียบลูกค้า
�
ิ
์
�
ี
ได้สัญญาว่าจะให้บริการตลอดระยะเวลาท่กาหนดไว้ (แต่ไม่มีสิทธ ปัญหาจะเกิดข้นถ้า “เงินสารองทางคณิตศาสตร์ประกันภัย”
ึ
�
�
ให้ถอน หรือถ้าถอนออกแล้วก็จะไม่ได้รับเงินคืนใด ๆ) และถ้าในสัญญา สาหรับลูกค้าน้น ไม่ได้ถูกคานวณเอาไว้หรือถ้าคานวณเอาไว้ก็คานวณ
�
ั
�
เขียนว่าตลอดชีวิต ก็หมายถึงตลอดชีวิตของผู้บริโภคเอง หรือไม่ก็ตลอด ไว้ได้ไม่เพียงพอ โดยอาจตีความได้ว่า บริษัทเอาเงินก้อนท่รับมาจาก
ี
ั
ิ
�
ิ
ั
ชวตของบรษท (จนกว่าบรษทจะเจ๊ง) ซงแล้วแต่ว่าอย่างไหนจะสน ลูกค้าน้นมารับรู้เป็นกาไรในปีน้นเลย แล้วก็ปล่อยให้ค่าใช้จ่ายเกิดข้นมา
้
ึ
ึ
่
ิ
ิ
ั
ั
ี
ิ
ั
็
อายุขัยก่อนกัน ภายหลง ซงบรษทกต้องไปเอาเงนก้อนจากลูกค้าคนใหม่มาโปะให้กบ
่
ิ
ั
ึ
ั
ี
ื
ิ
ธุรกจประกันภัยเป็นธรกจทได้รบเงินก้อนมาก่อนและมีพนธะ ค่าใช้จ่ายในการใช้บริการของลูกค้าคนเก่าอยู่เร่อย ๆ จนเม่อเวลาท่ลูกค้า
ั
ี
ั
่
ื
ิ
ุ
ี
ท่จะต้องส่งมอบสินค้าให้กับลูกค้าไปตามท่สัญญาเอาไว้ ซ่งในท่น้ก็คือ เก่ามีจ�านวนมากขึ้น ค่าใช้จ่ายจึงมากขึ้น แต่ทว่าเงินก้อนที่หามาได้จาก
ึ
ี
ี
ี
ึ
“ความคุ้มครอง” หรือ “เงินคืนเมื่อสิ้นสุดสัญญา” และเมื่อเป็นแบบนี้ ลูกค้าใหม่ ไม่ได้เติบโตเท่ากับค่าใช้จ่ายท่มากข้นจากลูกค้าเก่า ผลสุดท้าย
ี
�
ี
ู
ั
ึ
ู
ั
ั
่
ั
ิ
แล้วบริษทประกนภยจงเป็นบรษัททอย่ภายใต้การกากบดแลของ “คณะ ก็คือการขาดสภาพคล่องและขาดทุนในที่สุด
ั
�
ี
ั
่
ี
กรรมการกากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.)” ท ท่วิเคราะห์มาท้งหมดน้เป็นการต้งสมมติฐานในมุมมอง
ี
ก�าหนดว่าบริษัทจะต้องตั้ง “เงินส�ารองประกันภัย” เพื่อให้มีเงินเพียง นักคณิตศาสตร์ประกันภัย จะถูกหรือจะผิดก็ถือว่าน่เป็นกรณีศึกษาแล้ว
ี
พอแก่ลูกค้าในเวลาท่จะต้องใช้จ่าย ไม่ว่าจะเป็นการถอนก่อนครบ กันครับ
ี
กาหนดสัญญา หรือเงินท่ต้องคืนตามสัญญาเม่อส้นสุดสัญญาประกันภัย
�
ี
ื
ิ
30 วารสารประกันภัย ฉบับที่ 135