Page 34 - InsuranceJournal144

ฎีกาย่อและย่อค�าชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ

ค�าพิพากษาศาลฎีกาที่ 732/2559
ฎีกาย่อ ผู้คัดค้าน บริษัท ว.ประกันภัย จ�ากัด (มหาชน)
ผู้ร้อง
นางสาวสมจิตต์ แซ่น้า กับพวก
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ม. 870, 871
ประกาศอธิบดีกรมสรรพากร ม. 173 (1)
พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535 ม. 28
พระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการ พ.ศ. 2545 ม. 40

ค�าเสนอข้อพิพาทฉบับที่ 3 ที่ผู้คัดค้านทั้งสองขอให้ผู้ร้องชดใช้ ทั้งสองขอถอนค�าคัดค้าน ศาลอนุญาต
ึ
ค่าสินไหมทดแทนกรณีรถยนต์โดยสารคันเดียวกัน ซ่งผู้ร้องรับประกัน ระหว่างพิจารณาผู้ร้องและผู้คัดค้านท้งสองแถลงรับข้อเท็จจริง
ั
้
ี
�
ภัยคาจุนตามกรมธรรม์เดียวกัน เกิดเหตุเฉ่ยวชนกรณีเดียวกัน ท�าให้ ตามค�าร้องและเอกสารแนบท้ายค�าร้อง ต่างไม่ติดใจสืบพยาน
�
ั
ั
ั
ี
ผู้คัดค้านท้งสองได้รับบาดเจ็บอันเดียวกันกับท่ผู้คัดค้านท้งสองเสนอ ศาลช้นต้นพิพากษาให้ยกคาร้อง ค่าฤชาธรรมเนียมให้เป็นพับ
ข้อพิพาทไว้ตามค�าเสนอข้อพิพาท ฉบับที่ 1 และที่ 2 ดังนั้น ค�าเสนอ ผู้ร้องอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ี
ี
ข้อพิพาทฉบับท่ 3 เฉพาะส่วนท่เรียกร้องให้ผู้ร้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทน ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงเบ้องต้นรับฟังได้ว่า ผู้ร้องเป็น
ื
�
้
แก่ผู้คัดค้านทั้งสอง จึงซ้อนกับค�าเสนอข้อพิพาท ฉบับที่ 1 และที่ 2 ผู้รับประกันภัยคาจุนรถยนต์โดยสาร หมายเลขทะเบียน 14-8109
บริษัท บ. ท�าสัญญาประกันภัยรถยนต์โดยสารไว้กับผู้ร้องเป็น กรุงเทพมหานคร และบริษัท ส. ประกันภัย เป็นผู้รับประกันภัยรถยนต์
ผู้รับประกันภัยค�้าจุนคนแรก และบริษัท ส. ประกันภัย เป็นผู้รับประกันภัย คันดังกล่าวตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535
ี
ี
ื
ั
ั
ี
ั
ั
่
ั
�
้
ื
ั
่
้
ั
ั
คาจุนคนท่สอง ดังน้น ผู้ร้องต้องรับผิดเพ่อความวินาศภัยก่อน ตาม ระหว่างทกรมธรรม์ประกันภยทงสองฉบบดงกล่าวยงมผลบงคบ เมอวน
ั
ป.พ.พ. มาตรา 870 วรรคสาม เมื่อเกิดวินาศภัยขึ้น ผู้รับประโยชน์ชอบ ที่ 10 ตุลาคม 2554 นายสุดชัย ขับรถยนต์คันดังกล่าวไปเฉี่ยวชนกับรถ
�
ท่จะได้รับค่าสินไหมทดแทนเพียงเสมอจานวนวินาศจริง ตาม ป.พ.พ. จักรยานยนต์ หมายเลขทะเบียน ฬบข กรุงเทพมหานคร 242 และเสีย
ี
มาตรา 870 วรรคหนึ่ง แม้บริษัท ส. ประกันภัย จะต้องจ่ายค่าเสียหาย หลักไปชนเสาไฟฟ้าข้างทางเป็นเหตุให้ผู้คัดค้านท้งสองซ่งน่งโดยสารมา
ึ
ั
ั
เบื้องต้นแก่ผู้ประสบภัยจากรถ ตาม พ.ร.บ. คุ้มครองผู้ประสบภัยจาก ได้รับบาดเจ็บ ต่อมาวันที่ 23 ธันวาคม 2554 ผู้คัดค้านทั้งสองยื่นเสนอ
�
�
ั
รถ พ.ศ. 2535 มาตรา 28 แต่ก็ปรากฏว่าผู้คัดค้านท้งสองทาสัญญา ข้อพิพาทต่อส�านักงานคณะกรรมการกากับและส่งเสริมการประกอบ
ประนีประนอมยอมความกับบริษัท ส. โดยไม่ปรากฏว่าบริษัท ส. ประกัน ธุรกิจประกันภัย (คปภ.) เป็นคาเสนอข้อพิพาทหมายเลขด�าท่ 143/2554
ี
�
ภัย ยอมชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่ผู้คัดค้านท้งสองเป็นจานวนเท่าใด ระหว่างผู้คัดค้านที่ 1 ผู้เสนอข้อพิพาท กับผู้ร้อง คู่กรณี และค�าเสนอ
�
ั
อย่างไรก็ดี การท่ผู้คัดค้านท้งสองซ่งเป็นผู้รับประโยชน์ยอมสละสิทธิอัน ข้อพิพาทหมายเลขด�าที่ 144/2554 ระหว่างผู้คัดค้านที่ 2 ผู้เสนอข้อ
ี
ั
ึ
ี
ี
ึ
่
ู
ั
ู
มีต่อผู้รับประกันภัยรายหน่ง ย่อมไม่กระทบกระท่งถึงสิทธิและหน้าท พพาท กับผ้ร้อง ค่กรณโดยขอให้ผ้ร้องชดใช้ค่าสนไหมทดแทน ต่อมา
ิ
ู
ิ
ื
ของผู้รับประกันภัยรายอ่น ตาม ป.พ.พ. มาตรา 871 เม่ออนุญาโตตุลาการ ผู้คัดค้านท้งสองได้ย่นคาเสนอข้อพิพาทขอให้ผู้ร้องและบริษัท
ั
ื
�
ื
�
ี
ู
ั
ใช้ดุลพินิจกาหนดค่าเสียหายท่แท้จริงแก่ผ้คัดค้านท้งสองคนละ 25,000 ส. ประกันภัย ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนในเรื่องเดียวกันเป็นค�าเสนอข้อ
ี
�
้
ั
ี
ี
�
ี
บาท แต่ช้ขาดใหผรองเพยงรายเดยวตองชาระคาสนไหมทดแทนจานวน พิพาทหมายเลขดาท่ 93/2555 อนุญาโตตุลาการมีคาส่งให้รวมข้อพิพาท
้
ู
้
้
่
ิ
�
�
�
ั
ดังกล่าวโดยไม่ได้คานึงว่าผู้คัดค้านท้งสองได้รับชดใช้ค่าสินไหมทดแทน หมายเลขด�าที่ 143/2554 กับ 144/2554 และ 93/2555 เข้าด้วยกัน
จากบริษัท ส. ประกันภัย แล้วจ�านวนเท่าใด ท�าให้ผู้คัดค้านทั้งสองจะ แล้วมีค�าชี้ขาดให้ผู้ร้องจ่ายค่าสินไหมทดแทนแก่ผู้คัดค้านทั้งสองคนละ
ี
ได้รับค่าสินไหมทดแทนเกินกว่าจานวนวินาศจริง จึงเป็นคาช้ขาดท่ฝ่าฝืน 25,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยผิดนัดอัตราร้อยละ 15 ต่อปี นับแต่วันที่
ี
�
�
ต่อกฎหมาย การยอมรับหรือการบังคับตามคาช้ขาดจะเป็นการขัดต่อ ผู้คัดค้านทั้งสองยื่นค�าเสนอข้อพิพาทเป็นต้นไปจนกว่าจะช�าระเสร็จ
ี
�
ความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน ศาลย่อมมีอ�านาจ คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของผู้ร้องประการแรกว่า
�
�
เพิกถอนค�าชี้ขาดได้ตาม พ.ร.บ. อนุญาโตตุลาการ พ.ศ. 2545 มาตรา คาเสนอข้อพิพาทหมายเลขดาที่ 93/2555 ซ้อนกับคาเสนอข้อพิพาท
�
40 วรรคสาม (2) (ข) หมายเลขด�าที่ 143/2554 และ 144/2554 หรือไม่ เห็นว่า ค�าเสนอข้อ
�
�
ั
�
ผู้ร้องย่นคาร้องขอให้มีคาส่งเพิกถอนคาช้ขาดขออนุญาโตตุลาการ พิพาทหมายเลขด�าที่ 143/2554 และ 144/2554 ผู้คัดค้านที่ 1 และที่
ี
ื
ผู้คัดค้านท้งสองคัดค้านว่า ผู้ร้องไม่ได้ย่นคาร้องขอเพิกถอนคา 2 ตามลาดับ เสนอข้อพิพาทให้ผู้ร้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทนกรณีรถยนต์
ั
�
�
ื
�
ช้ขาดของอนุญาโตตุลาการภายในเวลา 90 วัน ตามพระราชบัญญัต โดยสารที่ผู้ร้องรับประกันภัยคาจุนเกิดเหตุเฉี่ยวชนทาให้ผู้คัดค้านท้ง ั
ี
้
�
�
ิ
�
อนุญาโตตุลาการ พ.ศ. 2545 มาตรา 40 วรรคหนึ่ง และวรรคสอง และ สองได้รับบาดเจ็บ ส่วนคาเสนอข้อพิพาทหมายเลขด�าที่ 93/2555
ื
การย่นคาร้องดังกล่าวมีลักษณะเป็นการประวิงคดี แต่ต่อมาผู้คัดค้าน ผู้คัดค้านที่ 1 และที่ 2 เป็นผู้เสนอข้อพิพาทที่ 1 และที่ 3 ให้ผู้ร้องกับ
�
34 วารสารประกันภัย ฉบับที่ 144