Page 16 - InsuranceJournal145

รอบรู้ประกันภัย

ยกตัวอย่างเช่น บริษัทนี้มีอยู่ 3 พอร์ต (Portfolio) แต่ละพอร์ตมี 4 กลุ่ม (Cohort) และแต่ละกลุ่มจะมีชนิดของก�าไรอยู่ 2 ประเภท คือ
แบบ Onerous และ แบบ Profitable ดังนั้น เวลาเราจัด Level of aggregation จึงมี 3 x 4 x 2 = 24 กลุ่มย่อย นั่นเอง ซึ่งถึงแม้ว่ากรมธรรม์
จะมี 1 ล้านกรมธรรม์ เราก็จะค�านวณทั้งหมด 24 ครั้ง (เหมือนมีหม้อขนมครก 24 หม้อ แต่หยอดการค�านวณลงไป ได้ขนมครกออกมา 1 ล้าน
ฝา)

การประกันภัยต่อ (Reinsurance)

�
�
ี
หลายคนสนใจกับมาตรฐานใหม่น้ โดยมุ่งเน้นแต่การคานวณว่าจะคานวณอย่างไร ลงบัญชีอย่างไรในตัวสัญญากรมธรรม์ และแล้วก็ม ี
คนถามถึง “แล้วการประกันภัยต่อจะมีผลกระทบอย่างไรในมาตรฐานนี้” ซึ่งพอมาวิเคราะห์ดูแล้วไม่ได้มีผลกระทบทางการเงินอย่างมีนัยส�าคัญ
แต่ก็มีความซับซ้อนอยู่ไม่น้อยกับการปฏิบัติตามมาตรฐานฉบับนี้
ยกตัวอย่างเช่น ถ้าบริษัทประกันภัยมีการท�าประกันภัยต่อ แล้วเป็น reinsurance cost ซึ่งเปรียบเหมือนเป็น Onerous ขึ้นมาส�าหรับ
สัญญาประกันภัยต่อ ท�าให้ทางฝั่งของบริษัทประกันภัยต่อเกิด Contractual Service Margin (CSM) ขึ้นนั้น ซึ่งในแนวปฏิบัติของมาตรฐานใหม่
ี
�
น้ยังไม่ต้องทยอยรับรู้กาไร แต่ไปหักกลบกับ Onerous ของบริษัทประกันได้เลย วิธีปฏิบัติน้เรียกว่ามาตรฐานใหม่น้ยอมให้มี symmetric
ี
ี
ั
ั
�
ั
ี
treatment (สมมาตร) สาหรับสัญญาประกันภัยต่อเท่าน้น (ท้งกาไรท้งขาดทุนให้รับรู้ทันทีลงไปได้เลย) ซ่งต่างกับหลักการท่กล่าวมาของ
�
ึ
asymmetric treatment (อสมมาตร) ของสัญญาประกันภัยทั่วไป ดังนั้น การท�าสัญญาประกันภัยต่อจึงต้องมีการเชื่อมโยง (linkage) กับสัญญา
ประกันภัยส�าหรับมาตรฐานใหม่นี้
ในตอนหน้า ซึ่งเป็นตอนสุดท้ายของบทความนี้ ผมจะน�าทุกท่านไปดูวิธีการค�านวณมูลค่าประเมินหนี้สินของสัญญาประกันภัย IFRS 17
และประเด็นความเกี่ยวข้องของ IFRS 17 กับ RBC และข้อแตกต่างระหว่าง IFRS 17 กับ VoNB/VIF กันครับ...

16 วารสารประกันภัย ฉบับที่ 145