Page 39 - InsuranceJournal153
P. 39

ิ
                 ี
                                                                                                 ั
                                               ั
                                                    $
                                                                  ั
                                                                                                              ั
             ศาลฎกาแผนกคดีพาณิชย และเศรษฐกจวินิจฉยว า ขอเท็จจรงเบื้องต$นรบฟeงได$ว า โจทกเปJนมารดาของนายป[ยะรตน  จําเลยเปJนผู$รบ
                                          ิ

         ประกันภัยรถยนต บรรทุก หมายเลขทะเบียน 78-3855 กรุงเทพมหานคร ไว$จากนายวิโรจน  ระยะเวลาประกันภัยเริ่มต$นวันที่ 9 ธันวาคม
                                                                                                              ื

         2554 สิ้นสุดวันที่ 9 ธันวาคม 2555 จํานวนเงินเอาประกนภยความรบผิดต อบุคคลภายนอกกรณีความเสียหายต อชีวิต รางกาย หรอ
                                                        ั
                                                              ั
                                                     ั
                                                                  ั
         อนามัยเฉพาะส วนเกินวงเงินสูงสุดตามพระราชบัญญัติคุ$มครองผู$ประสบภยจากรถ พ.ศ. 2535 จํานวน 300,000 บาทต อคน ตามสําเนา
                              ื่

                                                                                                 ั
                     ั
                        ั
                                                                                        ั
                                                                                                      ั
                                                                      ั
                                                                          ั
         กรมธรรมประกนภย 10 เมอวันที่ 2 พฤศจิกายน 2555 เวลากลางวัน นายรงศกดิ์ขบรถยนต บรรทุกคนที่จําเลยรบประกนภยลากจูง
                                                                    ุ
                                                                                                         ั
                                                                                                      ื
         รถพ วงหมายเลขทะเบียน 81-7129 สมุทรสาคร ทับนายป[ยะรัตน ถึงแก ความตายที่บริเวณหมที่ 5 ตําบลธรรมศาลา อาเภอเมองนครปฐม
                                                                                                ํ
                                                                              ู
                                                        ุ
                                                          ั
                               ั
                                                                                         ํ

                                                                                           $
                                                                                                              ั


                                                                                                 $
         จังหวัดนครปฐม พนักงานอยการจังหวัดนครปฐมฟ/องนายรงศกดิ์เปJนจําเลยต อศาลชั้นต$น โจทกยื่นคารองขอเขารวมเปJนโจทกกบ
         พนักงานอัยการ นายรุ งศักดิ์ให$การรับสารภาพ ศาลชั้นต$นพิพากษาว านายรุ งศักดิ์มีความผิดฐานกระทําโดยประมาทเปJนเหตุให$ผู$อื่นถึง
                                                                                              ั

         แกความตาย คดีถึงที่สุดตามสําเนาคําพิพากษาคดีหมายเลขแดงที่ 4908/2556 วันที่ 9 มีนาคม 2556 โจทก ได$รบชดใช$คาเสียหายจาก

         นายรุ งศักดิ์กับพวกเปJนเงิน 120,000 บาท
                                                                                                       ิ
                                                                           ั
                                                                        ั


             คดีเห็นสมควรวินิจฉัยเสียก อนว าที่ศาลอุทธรณ ภาค 7วินิจฉัย  ผู$เอาประกนภยจะต$องรวมรบผิดในผลแหงละเมดของผู$ขบ
                                                                                                              ั
                                                                                       ั
                                                                                                        ั
                                                                             ํ
         ว า คําฟ/องโจทก ขาดสาระสําคัญอันเปJนประเด็นแหงคดีที่จะทํา  รถยนต บรรทุก คาฟ/องของโจทกจึงขาดสาระสําคญอนเปJน

                                                                                                           ั

                                                         $
                                                                                     $

                                                                                               ั
         ให$จําเลยต$องรับผิดโดยยกขึ้นวินิจฉัยด$วย เห็นว า เปJนปeญหาขอ  ประเด็นแหงคดีที่จะทําใหจําเลยต$องรบผิดนั้น จึงเปJนการ
                                                                    ั
                                                                                                           ํ
         กฎหมายอนเกยวด$วยความสงบเรยบรอยของประชาชนและ           วินิจฉยว าเปJนคาฟ/องเคลือบคลุมนั่นเอง แต ปeญหาว าคาฟ/อง
                  ั
                                        $
                                                                            ํ
                                     ี
                     ี่
                                                                                                  ั
         พิพากษายกฟ/องโจทกมานั้นชอบหรอไม เหนว า คาฟ/องต$อง     เคลือบคลุมหรอไม หาใช ปeญหาขอกฎหมายอนเกยวด$วยความ
                                                                                         $
                                            ็
                                                                           ื


                                      ื

                                                                                                      ี่
                                                  ํ
                                                                    ี
                                                         ั
                                                                        $
                                                                                                       ั
                                                                                                 ึ้
                                                  ํ
                        ึ่

                                  $

         แสดงโดยแจ$งชัดซงสภาพแหงขอหาของโจทกและคาขอบังคบ        สงบเรยบรอยของประชาชนที่ศาลจะยกขนวินิจฉยได$เองไม
         ทั้งข$ออ$างที่อาศัยเปJนหลักแห งข$อหาเช นว านั้น ตามที่บัญญัติไว$  หากแต จําเลยจะต$องยกขนต อสู$โดยชัดแจ$งเปJนประเด็นไว$ใน
                                                                                    ึ้

                                                                   $
                                                                                   ็
                                                                        ึ่

                                                                ํ
                                                                                         $
         ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ ง มาตรา 172 วรรค      คาใหการ ซงคดีนี้จําเลยกไมได$ใหการต อสู$ว าฟ/องโจทกเคลือบ
                                                                                                ึ้
                                                   $
                                                                                                      ั
         สอง ดังนั้นการบรรยายฟ/องจึงต$องใหได$ความว า มขอโต$แย$ง  คลุมแต อย างใด ที่ศาลอทธรณ ภาค 7 ยกขนวินิจฉยดังกล าวจึง
                                                                                  ุ
                                       $
                                                  ี
           ิ
                    ั
              ึ้

                                                                                        ี
                 ี่

                                                                                     ั
         เกดขนเกยวกบสิทธิหรอหน$าที่ของบุคคลใดตามกฎหมายแพ ง     ไม ชอบ กรณีไม จําต$องวินิจฉยฎกาของโจทกที่ว าโจทกบรรยาย
                           ื
                        ั
               $
                  $
                                             ํ
                                                                         $
                                                                                                         ั
                                                    ั
         พรอมขออางที่อาศยเปJนหลักแหงขอหาและคาขอบังคบ หาก       ฟ/องเปJนที่เขาใจได$แล$วว านายวิโรจน  ผู$เอาประกนภยรถยนต
                                                                                                      ั

            $
                                     $

         จําเลยซึ่งเปJนฝ`ายยื่นคําให$การต อสู$คดียังเห็นว าคําฟ/องบกพรอง  บรรทุกต$องร วมรับผิดกับนายรุ งศักดิ์ จําเลยเปJนผู$รบประกนภย
                                                                                                      ั
                                                                                                              ั
                                                                                                            ั
                        ็
                                                     ํ
                                                                                 ั
                                                                                                            ื่
         ตรงไหนอย างไร กจะต$องใหการต อสู$เปJนประเด็นไว$ว าคาฟ/อง  รถยนต บรรทุกจึงต$องรบผิดใช$คาเสียหายอกต อไป และเมอคดี
                                $

                                                                                                ี
                                                                                                     ั
         นั้นเคลือบคลุม ดังนั้นที่ศาลอุทธรณ ภาค 7 วินิจฉยว า โจทกไมได$  มาสู ศาลฎกาแล$ว ศาลฎกาเหนสมควรวินิจฉยปeญหาตาม
                                              ั
                                                                                        ็
                                                                                    ี


                                                                        ี
                                           ั
         บรรยายฟ/องใหปรากฏว าใครเปJนผู$เอาประกนภยรถยนต บรรทุก  อุทธรณ ของจําเลยไปเสียทีเดียวโดยไมจําต$องย$อนสํานวนไปให $
                                             ั
                     $

                                                 $
         คันที่จําเลยเปJนผู$รับประกันภัยและมิได$บรรยายฟ/องใหปรากฏว าผู$  ศาลอุทธรณ ภาค 7 วินิจฉัย
                                                      ั
         ขบรถยนต บรรทุกมนิติสัมพันธ อย างไรกบผู$เอาประกนภย ซง
                         ี
                                                   ั
                                                         ึ่
                                         ั
           ั
         ผ ู$
             พิพากษากลับ ให$จําเลยชําระเงิน 110,000 บาท พร$อมดอกเบี้ยอัตราร$อยละ 7.5 ต อป ของต$นเงินดังกล าวนับถดจากวันฟ/อง (วันที่ 28
                                                                                              ั


                                                      $

                                                   ั

         ตุลาคม 2556) เปJนต$นไปจนกว าจะชําระเสรจแกโจทก กบใหจําเลยใช$คาฤชาธรรมเนียมในศาลชั้นต$นแทนโจทก โดยกาหนดคาทนายความ

                                                                                                ํ
                                          ็
                                                                                                       ุ
                                                               ั
                                                                                   ี



         3,000 บาท เฉพาะค าขึ้นศาลในศาลชั้นต$นให$จําเลยใช$แทนเท าทุนทรพยที่โจทกชนะคดีในชั้นฎกา คาฤชาธรรมเนียมชั้นอทธรณ และ
         ชั้นฎีกาให$เปJนพับ
             (ชาติชาย กริชชาญชัย-เกษม เกษมปeญญา-ทวี ประจวบลาภ)
                                                                                                   5
                                                                                                   ี
                                                                              วารสารประกันภัย ฉบับท 153     39
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44