Page 34 - InsuranceJournal133
P. 34

ฎีกาย่อและย่อค�าชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ
















             ค�าพิพากษาศาลฎีกาที่  9135/2554                                             ฎีกาย่อ
                         โจทก์  บริษัทรอแยลเอเชีย เอเย่นชี่  จ�ากัด
                        จ�าเลย  บริษัท ท.ประกันภัย จ�ากัด (มหาชน)
                          แพ่ง  ประกันภัย ผู้รับประกันภัยไม่ต้องรับผิด (มาตรา 861, 879)







                 โจทก์ฟ้อง ขอให้บังคับจาเลยชาระค่าสินไหมทดแทนเป็น  ประเทศ ต่อมาวันท่ 30 พฤษภาคม 2546 โจทก์เอาประกันภัยเรือ
                                        �
                                   �
                                                                            ี
                            �
                          ั
         ความเสียหายต่อเรือท้งลาและอุปกรณ์การเดินเรือเป็นเงิน 510,000  เบญจมาศไว้กับจ�าเลยในวงเงิน 21,500,000 บาท มีอายุการคุ้มครอง
                                                        �
         ดอลลาร์สหรัฐ ค่าใช้จ่ายและค่าดาเนินการจัดส่งลูกเรือกลับภูมิลาเนา  นับแต่วันที่ 23 พฤษภาคม 2546 ถึงวันที่ 22 พฤษภาคม 2547 ตาม
                                  �
                                                                                                   ื
         25,196 ดอลลาร์สหรัฐ ค่าบริการตัวแทนด้านพิธีการและป้องกัน กรมธรรม์ประกันภัยเอกสารหมาย จ.16 ซ่งระบุเง่อนไขแห่งการรับ
                                                                                              ึ
         มลภาวะ ณ ประเทศท่เกิดเหตุ 5,764 ดอลลาร์สหรัฐ ทรัพย์สินมีค่าของ ประกันภัยไว้หลายข้อรวมทั้งเงื่อนไขว่า “WARRANTED THE VESSEL
                         ี
             ื
               ี
                ู
         ลูกเรอท่สญหาย 4,673 ดอลลาร์สหรัฐ ค่าสนค้า 549,963 ดอลลาร์ IS LICENSED AND REGISTERED BY HARBOUR DEPARTMENT
                                          ิ
         สหรัฐ ค่าใช้จ่ายเจ้าหน้าท่โจทก์เพ่ออานวยความสะดวกผู้สารวจภัย  THROUGHOUT THE CURRENCY OF THE POLICY” มีความหมาย
                             ี
                                     �
                                                     �
                                   ื
                                                                                        ั
                                                                         ั
         5,012 ดอลลาร์สหรัฐ ค่านามันเช้อเพลิง 38,201 ดอลลาร์สหรัฐ ค่า ว่า เรอต้องได้รบใบอนญาตและได้รบการจดทะเบยนจากกรมเจ้าท่า
                                                                              ุ
                                                                  ื
                             �
                             ้
                                                                                                  ี
                                  ื
         ความเสียหายท่โจทก์ไม่สามารถประกอบการได้คิดเพียง 6 เดือน 24,000  ตลอดอายุของกรมธรรม์ประกันภัย และ “WARRANTED VESSEL BE
                    ี
         ดอลลาร์สหรัฐ ดอกเบี้ยในค่าใช้จ่ายที่โจทก์ทดรองจ่ายอัตราร้อยละ 15  PROPERLY EQUIPPED IN ACCORDANCE WITH THE REQUIREMENT
         ต่อปี คิดเพียง 6 เดือน ถึงวันที่ 7 มีนาคม 2547 ในต้นเงิน 628,809  OF THE HARBOUR DEPARTMENT” มีความหมายว่า เรือต้องม ี
                                               ็
                ์
                      ็
                                      ์
         ดอลลารสหรัฐ เปนเงิน 47,160 ดอลลารสหรัฐ รวมเปนเงิน 1,209,969  อุปกรณ์เครื่องมือที่ถูกต้องเหมาะสมตามเงื่อนไขของกรมเจ้าท่า ต่อมา
         ดอลลาร์สหรัฐ คิดเป็นเงินไทย 51,786,673 บาท ขณะเกิดเหตุอัตรา วันที่ 8 กันยายน 2546 เรือเบญจมาศจมลงพร้อมสินค้าเหล็กที่บรรทุก
         แลกเปลี่ยน 1 ดอลลาร์สหรัฐ เท่ากับ 42.80 บาท          มาบริเวณชายฝั่งเมืองท่าอบิจัน ประเทศไอวอรีโคสต์ โจทก์เรียกร้องให้
                 จ�าเลยให้การและแก้ไขค�าให้การ ขอให้ยกฟ้อง    จ�าเลยชดใช้ค่าสินไหมทดแทน อ้างว่าเรือเกิดวินาศภัยเชือกสมอที่ลอย
                      ั
                 ศาลทรพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลาง อยู่ใต้ท้องทะเลพันกับใบจักร ปลายเชือกสองข้างหมุนตามใบจักรตีกับ
                                                                                          ื
         พิพากษาว่า ให้จาเลยชาระเงิน 9,482,387.50 บาท พร้อมดอกเบ้ยอัตรา ท้องเรือทาให้เกิดรอยร่วนาเข้าห้องเคร่อง จาเลยปฏิเสธไม่ชดใช้ค่า
                                                                                 �
                                                                                              �
                                                       ี
                                                                     �
                     �
                                                                               ั
                                                                                 ้
                         �
         ร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันถัดจากวันฟ้อง (วันที่ 4 มิถุนายน 2547)  สินไหมทดแทนความเสียหาย อ้างว่าโจทก์ปฏิบัติผิดเง่อนไขตาม
                                                                                                        ื
         จนกว่าจะช�าระเสร็จ กับให้จ�าเลยใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก ค�าขอ กรมธรรม์ประกนภยหลายประการตามพระราชกฤษฎกาโอนกจการ
                                                       ์
                                                                            ั
                                                                         ั
                                                                                                     ี
                                                                                                           ิ
                                                                       �
                                                                                   ี
         อื่นนอกจากนี้ให้ยก                                   บริหารและอานาจเจ้าหน้าท่ของส่วนราชการให้เป็นไปตามพระราช
                 โจทก์และจ�าเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา              บัญญัติปรับปรุงกระทรวง ทบวง กรม พ.ศ 2545 มาตรา 52 ให้โอน
                 ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่าง บรรดากิจการ อานาจหน้าท่ของกรมเจ้าท่ามาเป็นของกรมการขนส่ง
                                                                                  ี
                                                                          �
         ประเทศวินิจฉัยว่า “…พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงที่คู่ความไม่โต้แย้งกัน ทางนาและพาณิชยนาวี กระทรวงคมนาคม นับแต่วันท่ 9 ตุลาคม 2545
                                                                  ้
                                                                  �
                                                                                                    ี
         ในชั้นนี้รับฟังเป็นยุติว่า เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม  2546 โจทก์ยื่นค�าร้อง    มีปัญหาต้องวินิจฉัยประการแรกตามอุทธรณ์ของจาเลยว่า
                                                                                                          �
                          ้
                                                                                                         ี
                          �
                                                                                                       ี
                                                                           ื
                                                          ื
         ต่อกรมการขนส่งทางนาและพาณิชยนาวีขอให้เจ้าพนักงานตรวจเรือช่อ โจทก์ปฏิบัติผิดเง่อนไขตามกรมธรรม์ประกันภัยในข้อท่เก่ยวกับคา
                                                                                                               �
         เบญจมาศ ซึ่งโจทก์ซื้อมาจากบริษัทโพลา ชิปปิ้ง จ�ากัด สาธารณรัฐหมู่ รับรองว่า “เรือต้องได้รับใบอนุญาตและได้รับการจดทะเบียนกรมการ
                                ้
                                             ื
                                                ื
                               ้
         เกาะมาร์แชล ตามคารองขอใหเจาพนักงานตรวจเรอเพ่อจดทะเบยนเรอ ขนส่งทางนาและพาณิชยนาวีตลอดอายุของกรมธรรม์ประกัน” และ
                       �
                         ้
                                                                      �
                                                                      ้
                                                          ื
                                                       ี
         ใหม่เอกสารหมาย จ.13 แผ่นที่ 1 โดยขณะนั้นเรือเบญจมาศยังอยู่ต่าง “เรือต้องมีอุปกรณ์เคร่องมือท่ถูกต้องเหมาะสมตามเง่อนไขของกรมการ
                                                                                   ี
                                                                                                   ื
                                                                             ื
         34        วารสารประกันภัย  ฉบับที่ 133
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39