Page 32 - InsuranceJournal139
P. 32
มุมนักคณิตศาสตร์ประกันภัย
การประกันภัยรายย่อย
(ไมโครอินชัวรันส์)
ตอน ค่าใช้จ่ายจากช่องทางการจัดจ�าหน่าย
โดย พิเชฐ เจียรมณีทวีสิน (ทอมมี่)
นายกสมาคมนักคณิตศาสตร์ประกันภัยแห่งประเทศไทย /
กรรมการผู้จัดการ บริษัท แอคชัวเรียล บิสซิเนส โซลูชัน จ�ากัด
สินค้าประกันภัยน้นอยู่คู่กับการขาย หรือการจัดจาหน่าย เน่องจากแบบประกันภัยรายย่อยท่ออกมาจะมีลักษณะท่เรียบง่ายท่สุด
ี
�
ื
ั
ี
ี
�
ี
่
�
ซงช่องทางการจัดจาหน่ายน้นก็มอย่หลายประเภท ไม่ว่าจะเป็นตวแทน เท่าท่จะทาได้และปกติจะออกมาแค่ไม่ก่แบบ (เกือบจะคล้าย ๆ กัน)
ึ
ี
ี
ู
ั
ั
�
�
ั
ี
ประกันภัย โบรกเกอร์ ธนาคาร หรือการขายตรง เป็นต้น การจะลด ทาให้อาจไม่มีความจาเป็นท่จะต้องหาผู้เช่ยวชาญมาอธิบาย อีกท้ง แบบ
ี
ุ
่
้
ิ
ั
้
�
ั
ั
ั
ตนทนจากชองทางการจดจาหน่ายนนเป็นไปได้ยาก ถ้าสนค้าประกนภย ประกันภัยรายย่อยส่วนใหญ่จะไม่มีการพิจารณารับประกันภัยและมีการ
ี
เหล่านี้ยังเป็นสินค้าเพื่อขายอยู่ (ไม่ได้ไว้เพื่อซื้อ) ตัดข้นตอนท่ยุ่งยากหลาย ๆ อย่าง ทาให้อาจไม่จาเป็นท่จะต้องมีคนคอย
�
ี
�
ั
ั
ในกระบวนการขายสินค้าประกันภัยตามปกติน้น จะต้อง ติดต่อกับลูกค้าเพื่ออ�านวยความสะดวกให้
ื
ั
้
่
ิ
ั
่
ั
่
่
็
เร่มต้งแต่การพบปะลูกค้าเพ่อเข้าใจถึงความต้องการและอธิบายถึง แต่นนกไมไดหมายความวาแบบประกันภยรายยอยไม่สมควร
�
�
�
ความสาคัญของการทาประกันภัย การให้ความรู้ทางด้านประกันภัย จะขายผ่านทางช่องทางการจัดจาหน่ายทางตัวแทนหรือนายหน้า
ตลอดจนเสนอแบบประกันภัยท่เหมาะสมกับลูกค้าคนน้น ท้งน้ ยังไม่ ประกันภัย เพียงแต่ค่าบาเหน็จหรือค่าคอมมิชช่นจากแบบประกันภัย
ั
ั
ั
�
ี
ี
ั
ี
รวมถึงค่าใช้จ่ายในการว่งไปมาเพ่อติดต่อกับลูกค้าอีกด้วย (แถมสุดท้าย รายย่อยน้นอาจจะแทบไม่มีเลยก็ได้ เพราะสินค้าเหล่าน้ได้ถูกออกแบบ
ิ
ื
ี
แล้วลกค้าดันตัดสินใจไม่ซ้ออีกต่างหาก และท่เจ็บใจมากไปกว่าน้นก็คือ มาเป็นสินค้าท่เอาไว้ให้ประชาชนว่งเข้ามาซ้อ โดยไม่ได้เอาไว้ให้ช่อง
ั
ู
ี
ิ
ื
ื
ั
ั
ั
ื
ู
่
ื
ลกค้าดันหนไปซอกบคนอนเสยอก) สุดท้ายแล้ว การได้รบการอบรม ทางการจัดจ�าหน่ายวิ่งเข้าไปขาย
ี
้
ี
�
ี
ื
ั
ื
และสอบเพ่อเอาใบอนุญาตจากการขายน้นก็เป็นค่าใช้จ่ายทางอ้อมท่ไม่ ส่วนช่องทางการจัดจาหน่ายท่เน้นให้คนเข้ามาซ้อน้นก็คงจะ
ั
ี
ควรมองข้ามเช่นกัน เน้นเรื่องความสะดวกเป็นหลัก และเมื่อนึกถึงความสะดวก ก็คงหนีไม่
่
้
ี
ี
ื
่
ิ
สงทตองทาเปนอยางแรกในการลด “ค่าใช้จ่ายจากช่องทาง พ้น ร้านสะดวกซ้อ หรือรวมไปถึงเคาน์เตอร์ตามห้าง ท่เป็นช่องทางการ
�
็
่
ิ
การจัดจาหน่าย” ในการขายสินค้าประกันภัยรายย่อย (ไมโครอินชัวรันส์) จัดจาหน่ายเพ่มเติมจากช่องทางหลักปกติ ซ่งการจะเพ่มช่องทางการจัด
ึ
�
ิ
�
ุ
่
ี
่
ั
ี
ก็คือ การเปลี่ยนประกันภัยรายย่อยเป็นแบบประกันส�าหรับซื้อ (ไม่ได้ จาหน่ายแบบนได้ จะต้องอนญาตให้พนักงานท่วไปทไม่มความเชยวชาญ
ี
้
ี
�
ไว้ส�าหรับขาย) โดยการไปปลูกฝังให้ความรู้และมีแบบประกันภัยที่ง่าย หรือความรู้ทางด้านการประกันภัย สามารถขายประกันภัยหน้า
และไม่สลับซับซ้อน ซ่งอาจจะในรูปแบบของการรณรงค์หรือโฆษณา เคาน์เตอร์ได้ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ภาครัฐยินดีสนับสนุนช่วยบนพื้นฐานที่
ึ
ประชาสัมพันธ์กันท้งประเทศเพ่อให้ประชาชนได้เข้าใจถึงแบบประกันภัย ท�าให้สินค้าประกันภัยรายย่อยเป็นสินค้าที่ให้คนเข้ามาซื้อ
ั
ื
รายย่อยที่มีในท้องตลาด อย่างไรก็ตาม การที่คนจะเข้ามาซื้อประกันภัยรายย่อยได้นั้น
ื
ยิ่งไปกว่าน้น เพ่อตัดค่าใช้จ่ายในการท่ช่องทางการจัดจาหน่าย จาเป็นท่จะต้องตระหนักถึงความสาคัญในการทาประกันภัย รวมถึง
�
�
ี
�
ั
ี
�
ิ
ี
ี
ื
จะต้องว่งไปมาเพ่อติดต่อกับลูกค้า แบบประกันภัยรายย่อยน้ควรจะ เข้าใจแบบประกันภัยรายย่อยเหล่าน้เสียก่อน ภาครัฐจึงควรทาหน้าท ี ่
�
ื
ื
ออกแบบเพ่อให้ลูกค้าว่งเข้ามาซ้อเองเสียมากกว่า ดังน้น “ความสะดวก ผลักดันและสนับสนุนให้มีการประชาสัมพันธ์เพ่อให้ความรู้และเข้าใจว่า
ื
ั
ิ
ื
ิ
ี
ื
ในการซ้อ” จึงเป็นปัจจัยส�าคัญอีกเช่นกัน น่คือส่งท่ดี เป็นสวัสดิการเพ่อสังคม และให้เข้าถึงประชาชนในระดับ
ี
เมื่อทราบเหตุผลข้างต้นแล้ว เราจะเห็นได้ว่าช่องทางการจัด รากหญ้าได้
ั
จาหน่ายผ่านตวแทนหรือนายหน้าประกันภัยน้นอาจจะไม่เหมาะนัก
ั
�
32 วารสารประกันภัย ฉบับที่ 139
