Page 230 - InsuranceHandbook

บทที่ 18 ประเภทของการประกันวินาศภัย 211

3.2.3 การประกันภัยความรับผิดต่อบุคคลภายนอกจากภัยสงคราม (ส่วนที่เกินจากกรมธรรม ์ การประกันภัยความรับผิดต่อบุคคลภายนอกสำหรับผู้ให้บริการด้านการบิน ใหความคุ้มครองความรับผิดตาม
้
ประกันภัยหลัก) (Aviation War, Hi-Jacking and Other Perils Excess Liability Insurance) กฎหมายต่อบุคคลภายนอกจากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติหน้าที่ในความรับผิดชอบของหน่วยงานนั้น ซึ่งแยก
ิ
การประกันภัยแบบ 3.2.1 ความรับผิดชอบจะเกิดจากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นจากการดำเนินการปกต และไม่ ความคุ้มครองหลักออกได้ 3 ส่วน คือ
เกี่ยวข้องกับการก่อการร้าย แต่จะมีวงเงินจำกัดความรับผิดเรื่องภัยการก่อการร้ายอยู่จำนวนหนึ่ง แต่การประกันภัย 1) ความรับผิดต่อบุคคลภายนอก อันมีสาเหตุมาจากสถานที่ที่เอาประกันภัยรวมถงอุปกรณ์เครื่องจักร
ึ
แบบ 3.2.2 จะรับผิดชอบเฉพาะลำตัวอากาศยานจากเหตุการณ์ก่อการร้าย ดังนั้นความรับผิดชอบของการ ที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจ (Premises Liability) ของผู้เอาประกันภัย และเป็นผลโดยตรงจากการให้บริการ หรือการ

ประกันภัยแบบ 3.2.3 นี้จะเป็นความรับผิดต่อบุคคลภายนอกส่วนที่เกินจากวงเงินจำกัดความรับผิดการก่อการร้าย ประกอบธุรกิจของผู้เอาประกันภัย ซึ่งแยกออกเป็น
่
ี
ี
ในการประกันภัยแบบ 3.2.1 แต่จะมวงเงินจำกัดความรับผิดจำนวนเท่าใดนั้นขึ้นอยู่กับความต้องการของ 1.1) ความเสียหายต่อทรัพย์สิน และความบาดเจ็บต่อร่างกายของบุคคลภายนอกในสถานที่ท
ผู้ถือกรมธรรมประกันภัยหรือผู้ให้เช่า หรือสถาบันการเงินที่เกี่ยวข้อง ทั้งนี้เพื่ออุดช่องโหว่ของความรับผิดทั้งหมด เอาประกันภัย และเป็นผลโดยตรงจากการให้บริการ หรือการประกอบธุรกิจของผู้เอาประกันภัย
์
จากภัยก่อการร้าย 1.2) ในที่อื่น ๆ ซึ่งอยู่ในขอบเขตธุรกิจของผู้เอาประกันภัย ซึ่งความเสียหายหรือการบาดเจ็บนั้นม ี
ื
สาเหตุจากความผิดพลาดหรือความบกพร่องของสถานที่ที่เอาประกันภัย ทางเดิน การทำงาน เครื่องจักรหรอ
การประกันภัยนี้เหมาะสำหรับเจ้าของหรือผู้ให้เช่าอากาศยาน เครื่องมือที่ใช้ในการดำเนินธุรกิจของผู้เอาประกันภัย
2) ความรับผิดต่อลูกค้าหรือบุคคลภายนอก อันมีสาเหตุมาจากการให้บริการ หรือฝีมือแรงงานของ
3.2.4 การประกันภัยอุบัติเหตุของนักบินและลูกเรือ (Personal Accident Insurance for Air ผู้เอาประกันภัยในขณะที่ทรัพย์สินหรือบุคคลอยู่ในความดูแลรับผิดชอบตามสัญญาการซ่อมบำรุงอากาศยาน

Crews) (Hangarkeeper’s Liability) โดยคุ้มครองความเสียหายต่อเครื่องบิน และอุปกรณ์ของลูกค้า หรือบุคคลภายนอกที่
การประกันภัยแบบที่ 3.2.1 – 3.2.3 ข้างต้นจะไม่คุ้มครองนักบินและลูกเรือของผู้ประกอบการ ขอบเขตความ นำเข้ามาซ่อมในขณะที่อยู่ในการดูแล รักษา และควบคุม ในระหว่างการซอม การให้บริการ การเก็บ โดยผู้เอาประกนภัย
ั
่
คุ้มครองสำหรับการเอาประกันภัยอุบัติเหตให้แก่นักบินและลูกเรือขึ้นอยู่กับความประสงค์ของเจ้าของสายการบน โดยอาจจะขอให้ขยายความคุ้มครองไปถึงการนำเครื่องขึ้นทดสอบการบิน (Test Flight) ในระหว่างการซ่อมด้วย
ุ
ิ
่
์
หรือเจ้าของอากาศยาน อาจจะเป็นช่วงระหว่างปฏิบัติหน้าทเท่านั้น หรือคุ้มครองตลอด 24 ชั่วโมง ความคุ้มครอง 3) ความรับผิดต่อผลิตภัณฑ (Products Liability) ซึ่งแยกออกเป็น
ี
หลักจะเป็นการสูญเสียชีวิต หรือทุพพลภาพ ตลอดจนค่ารักษาพยาบาล 3.1) ความบาดเจ็บหรือความเสียหายต่อทรัพย์สิน อันสืบเนื่องมาจากความบกพร่องใน
ุ
การให้บริการ เปลี่ยน ซ่อมแซมอปกรณ์ หรือฝีมือแรงงาน และอะไหล่อากาศยานของลูกค้า ในขณะที่ทรัพย์สินหรือ
การประกันภัยนี้เหมาะสำหรับเจ้าของสายการบิน เจ้าของอากาศยาน นักบิน และ ลูกเรือ บุคคลอยู่ในความดูแลรับผิดชอบตามสัญญาการซ่อม
3.2) ความเสียหายต่อทรัพย์สินและความบาดเจ็บต่อร่างกาย อันเนื่องมาจากการครอบครอง การใช้
ิ
ิ
3.2.5 การประกันภัยการถูกถอนใบอนุญาตการบิน (Aviation Loss of Licence Insurance) การบริโภค หรือการดำเนินการของสนค้า หรือผลิตภัณฑ์ที่ผลต สร้าง เปลี่ยนแปลง ซ่อมแซม ให้บริการบำบัด ขาย
็
ธุรกิจการบินในปัจจุบันมีการจัดทำประกันภัยประเภทนี้เป็นสวัสดิการให้แก่กลุ่มนักบิน โดยสายการบินเปน หรือจำหน่ายจ่ายแจกโดยผู้เอาประกันภัย แต่ทั้งนี้ความครอบครองจะจำกัดอยู่เพียงสินค้าหรือผลิตภัณฑ์ซึ่งถือเป็น
ั
ผู้ดำเนินการและออกค่าเบี้ยประกันภัยทั้งหมด หรือออกค่าเบี้ยประกันภัยบางส่วนและให้นกบินสมทบเองบางส่วน ส่วนหนึ่งหรือใช้เกี่ยวเนื่องกับเครื่องบิน และสินค้าหรือผลิตภัณฑ์นั้น ๆ ได้พ้นจากการดูแลรักษา หรือควบคุมของ
ในบางประเทศสมาคมนักบิน หรือสหภาพนักบินได้ร่วมมือกันจัดประกันภัยในกลุ่มของตนเอง อนึ่ง นักบินสามารถ ผู้เอาประกันภัยไปแล้วเท่านั้น
ิ
ซื้อประกันภัยรายเดี่ยวเพื่อเป็นหลักประกันของตนเองก็ได้ ความคุ้มครองหลักจะเป็นการชดเชยตามจำนวนเงน
ิ
เอาประกันภัย กรณีนักบินถูกถอนใบอนุญาตการบินจากการไม่สามารถปฏิบัติการบินได้ ไม่ว่าจากเหตุความเจ็บป่วย การประกันภัยนี้เหมาะสำหรับผู้ให้บริการด้านการบิน ได้แก่ ผู้บริหารสนามบิน เจ้าของสนามบน
หรือจากอุบัติเหตุก็ตาม ผู้ให้บริการการจราจรทางอากาศ ผู้ให้บริการเติมน้ำมันเชื้อเพลิงการบิน ศูนย์ซ่อมบำรุงอากาศยาน ผู้ให้บริการ

จัดเตรียมอาหาร ผู้ให้บริการด้านการทำความสะอาดอากาศยาน ผู้ให้บริการด้านภาคพื้นดิน
การประกันภัยนี้เหมาะสำหรับเจ้าของสายการบิน สมาคมนักบิน สหภาพนักบิน และตัวนักบินเอง
3.2.7 การประกันภัยโดรน (Drone Insurance)
ั
ั
ี
้
โดรน (Drone) หรืออากาศยานซึ่งไม่มีนกบิน (Unmanned Aerial Vehicle: UAV) เป็นอากาศยานที่มทง
3.2.6 การประกันภัยความรับผิดต่อบุคคลภายนอกสำหรับผู้ให้บริการด้านการบิน (Aviation แบบที่สามารถควบคุมการบินจากภายนอก และแบบที่บินได้ด้วยตัวเองโดยอาศัยการโปรแกรมที่เป็นระบบ ซึ่งใน
Premises, Hangarkeepers and Products Liability Insurance) ปัจจุบันนี้ โดรนเริ่มได้รับความนิยมเป็นอย่างมากไม่ว่าจะเพื่อใช้ช่วยชีวิต ใช้ในการถ่ายภาพมุมสูง ถ่ายภาพยนตร ์
ี
การประกันภัยนครอบคลุมกิจกรรมที่หลากหลายเกี่ยวกับการปฏิบัติการในสนามบิน (Airport Operations) ถ่ายภาพนิ่งหรือภาพเคลื่อนไหว ใช้ส่งสินค้า ใช้ในการบินสำรวจหรือทำแผนที่ ใช้ประโยชน์ทางการเกษตร
้
ตั้งแต่การควบคุมการจราจรทางอากาศ (Air Traffic Control) การให้บริการจัดเตรียมอาหาร (Catering Service) ตามประกาศกระทรวงคมนาคม เรื่อง หลักเกณฑ์การขออนุญาตและเงื่อนไขในการบังคับหรือปล่อยอากาศ
การทำความสะอาดอากาศยาน (Aircraft Cleaning) การบำรุงรักษา (Maintenance) การให้บริการเติมน้ำมันเชื้อเพลิง ยานซึ่งไม่มีนักบิน ประเภทอากาศยานที่ควบคุมการบินจากภายนอก พ.ศ. 2558 อนุญาตให้เฉพาะ“อากาศยานท ี ่
(Refuelling) การให้บริการซ่อมบำรุงอากาศยาน (Repair Service) และการให้บริการภาคพื้นดิน (Ground ควบคุมการบินจากภายนอก” โดยให้ความหมายว่า “อากาศยานที่ควบคุมการบินโดยผู้ควบคุมการบินอยู่ภายนอก
Handling Service) อากาศยานและใช้ระบบควบคุมอากาศยาน ทั้งนี้ ไม่รวมถึงเครื่องบินเล็กซึ่งใช้เป็นเครื่องเล่นตามกฎกระทรวง
กำหนดวัตถุซึ่งไม่เป็นอากาศยาน พ.ศ. 2548” โดยกำหนดให้อากาศยานที่ควบคุมการบินจากภายนอกที่มีน้ำหนัก
เกินกว่า 2 กิโลกรัมขึ้นไปที่ใช้เพอวัตถุประสงค์ตามที่กำหนดไว้ในประกาศฯ นี้ ต้องมีการทำประกันภัยสำหรับความ
ื่
ลขสทธของสมาคมประกนวนาศภยไทย หามนาไปใช้ในการแสวงหากําไรทางการคา ้
ิ
ิ
์
ั
ั
ิ
ิ
้
ํ