Page 31 - InsuranceJournal122
P. 31

ฎีกาย่อและย่อคาชี้ขาดอนุญาโตฯ
                                                                                   �


                         ฎีกาย่อ






               ค�าพิพากษาศาลฎีกาที่ 1305/2547
               โจทก์                 บริษัท ส.ประกันภัย จ�ากัด
               จ�าเลย                นายพงษ์ศักดิ์  ศิริพรรณ
               วิธีพิจารณาความแพ่ง  น�าบทบัญญัติ ป.วิ.พ. มาใช้ (มาตรา 15)





                     โจทก์ฟ้องมาว่า เมื่อวันที่ 13 มกราคม 2542 จ�าเลย  โจทก์อุทธรณ์
               ท�าสัญญากับโจทก์ตกลงเป็นตัวแทนประกันวินาศภัยรถยนต์   ศาลอุทธรณ์ภาค 5 พิพากษายืน
                                       ี
                                                                                                       ื
                                                                                         ึ
               ของโจทก์ โดยจาเลยมีหน้าท่หาลูกค้าและเก็บเงินค่า                         โจทก์ฎีกา โดยผู้พิพากษาซ่งพิจารณาและลงช่อใน
                             �
                                                          ื
                 ี
               เบ้ยประกันภัยจากผู้เอาประกันภัยส่งมอบให้โจทก์ เม่อ             ค�าพิพากษาศาลชั้นต้นอนุญาตให้ฎีกา
                                                                                    ี
               เดือนสิงหาคม 2542 ถึงเดือนมกราคม 2543 เวลากลางวัน    ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ท่โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย
               จาเลยได้รับมอบกรมธรรม์คุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถพร้อม  ว่า ประมวลกฎหมายอาญาไม่ได้บัญญัติเก่ยวกับอายุความ
                                                                                              ี
                �
                                        ื
                  ื
                                          �
                                               �
               เคร่องหมาย พ.ร.บ. จากโจทก์เพ่อนาไปจาหน่ายให้บุคคล  สะดุดหยุดลงจึงต้องน�าบทบัญญัติมาตรา 4 วรรคสอง และ
               ทั่วไป รวม 13,618 ฉบับ แต่เมื่อจ�าเลยจ�าหน่ายได้เงินแล้ว   มาตรา 193/17 วรรคสอง แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและ
                                    ี
               กลับไม่ส่งมอบให้โจทก์ วันท่ 28 กุมภาพันธ์ 2543 โจทก์บอก  พาณิชย์มาใช้บังคับตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความ
               เลิกสัญญากับจาเลยและให้จาเลยคืนกรมธรรม์คุ้มครอง                 อาญา มาตรา 15 นั้น ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความ
                                      �
                           �
                                     ื
                                                     �
                                                    ี
               ผู้ประสบภัยจากรถพร้อมเคร่องหมาย พ.ร.บ. ท่จาเลยยัง           อาญา มาตรา 15 บัญญัติว่า “วิธีพิจารณาข้อใดซึ่งประมวล
                                                                      ี
                                                       �
                                                  �
                    �
               ไม่ได้จาหน่ายและอยู่ในความครอบครองของจาเลยจานวน   กฎหมายน้มิได้บัญญัติไว้โดยเฉพาะ ให้นาบทบัญญัติแห่ง
                                                                                             �
                                       ั
               1,035 ฉบับ พร้อมสรรพเอกสารท้งหมดให้โจทก์ภายใน 7 วัน   ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับเท่าท  ่ ี
               นับแต่ได้รับหนังสือ แต่หลังจากครบก�าหนดแล้วในระหว่าง  พอจะใช้บังคับได้” เห็นว่า บทกฎหมายดังกล่าวมีความหมาย
                                                                         �
                                                ั
               เดือนมีนาคม 2543 วันใดไม่ปรากฏชัดท้งกลางวันและ         ชัดแจ้งว่า จะนาบทบัญญัติของประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
               กลางคืนต่อเน่องกัน  จาเลยโดยทุจริตได้บังอาจเบียดบัง           ความแพ่งมาใช้บังคับในการพิจารณาคดีอาญาได้เฉพาะ
                                 �
                          ื
                                       �
                                               ี
                                                 ั
                                                                     ี
                                                       �
               เอาทรัพย์สินดังกล่าว ซ่งมีราคาจาหน่ายเฉล่ยท้งหมดจานวน   ในกรณีท่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาไม่ได้
                                ึ
                                                                     ั
               1,522,000 บาท ของโจทก์ท่จาเลยครอบครองอยู่ไปเป็น  บทบญญตมาตรา 4 วรรคสอง และมาตรา 193/17 วรรคสอง
                                                                      ิ
                                      ี
                                       �
                                                                  ั
               ประโยชน์ของตนเองหรือผู้อ่น ทาให้โจทก์ได้รับความเสียหาย   แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ไม่ใช่บทบัญญัติของ
                                      �
                                   ื
                                                                                              �
                                     �
                       ี
                        �
               เหตุเกิดท่ตาบลช้างม่อย อาเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัด  ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งจึงนามาใช้บังคับแก่
                 ี
                      ่
                                                                                    ั
               เชยงใหม โจทก์มิได้ร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนและได้ฟ้อง  การพิจารณาคดีอาญาไม่ได้ท้งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
                �
                                            ื
                                                ี
               จาเลยต่อศาลแขวงพระนครเหนือ เม่อวันท่ 16 มิถุนายน   ความอาญา ยังได้บัญญัติในมาตรา 185 วรรคหน่ง ว่า
                                                                                                      ึ
               2543 ศาลแขวงพระนครเหนือไต่สวนมูลฟ้องแล้ววินิจฉัยว่า   ถ้าศาลเห็นว่าคดีขาดอายุความแล้วให้ศาลยกฟ้องโจทก์
                                                                       ี
                                    �
                                                                         ี
                                                                         ่
                                                               ึ
                                                                                         ี
                                                                                          ิ
               คดีของโจทก์ไม่อยู่ในเขตอานาจพิจารณาของศาลแขวง  จงเป็นกรณทประมวลกฎหมายวิธพจารณาความอาญา
               พระนครเหนือ และมีค�าสั่งเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน 2544   ได้บัญญัติวิธีพิจารณาเกี่ยวกับอายุความไว้โดยเฉพาะ และ
               ไม่รับคดีของโจทก์ไว้พิจารณา ให้จาหน่ายคดีเพ่อให้โจทก์  ไม่ใช่กรณีท่จะนาประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง
                                                                           �
                                          �
                                                                       ี
                                                    ื
                �
                                ี
                                     �
               นาคดีไปฟ้องยังศาลท่มีเขตอานาจต่อไป ขอให้ลงโทษตาม  มาใช้บังคับ ศาลล่างทั้งสองพิพากษายกฟ้องชอบแล้ว ฎีกา
               ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352                     ของโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
                     ศาลชั้นต้นเห็นว่า คดีโจทก์ขาดอายุความจึงมีค�าสั่ง  พิพากษายืน
               งดไต่สวนมูลฟ้องและพิพากษายกฟ้อง                (กาธร  โพธ์สุวัฒนากุล - สุรชาติ  บุญศิริพันธ์ - กิติศักด์  กิติคุณไพโรจน์)
                                                                �
                                                                     ิ
                                                                                                ิ
                                                                                          ศุภกิจ  แย้มประชา - ย่อ
                                                                                         ไพจิตร  สวัสดิ์สาร - ตรวจ
                                                                                    วารสารประกันภัย มกราคม-มีนาคม 2557  31
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36