Page 31 - InsuranceJournal141

มุมนักคณิตศาสตร์ประกันภัย

บทบาทของผู้ก�าหนดนโยบาย

กับนักคณิตศาสตร์ประกันภัย

โดย พิเชฐ เจียรมณีทวีสิน (ทอมมี่)
นายกสมาคมนักคณิตศาสตร์ประกันภัยแห่งประเทศไทย /
กรรมการผู้จัดการ บริษัท แอคชัวเรียล บิสซิเนส โซลูชัน จ�ากัด

ในฉบับน้ ผมขออนุญาตยกเร่องราวท่น่าสนใจเก่ยวกับทิศทาง และถ้าหน่วยงานทุกฝ่ายเข้าใจข้อมูลและได้มีการวิเคราะห์
ี
ี
ี
ื

ื
ื
ของภาพรวมในประเทศ เพ่อการขับเคล่อนเข้าสู่ไทยแลนด์ 4.0 เรื่องน�้ากันอย่างดีพอ เราก็คงจะหลีกเลี่ยงวิกฤตการณ์น�้าท่วมที่เกิดขึ้น
ั
อย่างย่งยืนและม่นคง โดยการช่วยกันมองภาพต่าง ๆ ให้กว้างและ ในไทยได้แน่นอน
ั
ี
ไกลข้น ซ่งผมยังจาปาฐกถาท่เคยได้รับฟังจากอดีตรัฐมนตรีว่าการ การที่เกิดวิกฤติต้มย�ากุ้งนั้น นักคณิตศาสตร์ประกันภัยได้ท�า
ึ
�
ึ
ี
ี
กระทรวงการคลังท่านหน่ง “คุณกรณ์ จาติกวณิช” ท่เคยได้กล่าวไว้ให้ หน้าที่ของตัวเองในการประเมินวิเคราะห์ความเส่ยงในอนาคตหรือไม่?
ึ
กับสมาคมนักคณิตศาสตร์ประกันภัยแห่งประเทศไทย และค่อนข้าง หรือ ผู้ก�าหนดนโยบายอย่างผมท่ทาหน้าที่ได้ไม่ดีพอ? หรือ ผู้ก�าหนด
�
ี
สอดคล้องกับทิศทางของประเทศท่กาลังจะมุ่งไป ซึ่งปาฐกถาของท่าน นโยบายตัดสินใจผิดพลาดจากข้อมูลท่ได้จากนักคณิตศาสตร์ประกันภัย?
ี
�
ี
(ในครึ่งแรก) มีดังนี้ หรือเราไม่สามารถมีข้อมูลที่ดีพอ?
้
ิ
“ผมเชื่อว่าเราต้องการนักคณิตศาสตร์ประกันภัยมากขึ้นกว่า ผมมองว่าเป็นความผดพลาดของทงสองฝ่าย ฝ่ายนักคณิตศาสตร์
ั
เดิม เพราะสังคมเราน้นสนใจแต่การแก้ปัญหาระยะส้น โดยไม่มีใครสนใจ ประกนภัยมีข้อมูล แต่ขาดการนาเสนอให้ประชาชนและหน่วยงานท ่ ี
ั
ั
�
ั
ี
แก้ปัญหาระยะยาวอย่างเพียงพอ เราจึงต้องการคนท่ไม่ตามกระแส เกี่ยวข้องได้รู้ตัว ส่วนฝ่ายระดับนโยบาย จริง ๆ เรามีข้อมูลที่วิเคราะห์
แต่มองภาพไปที่ระยะยาวแทน เอาไว้ แต่ขาดการนาไปใช้ประกอบการตัดสินใจ โดยเฉพาะการตัดสินใจ
�
จากประสบการณ์ของผมทั้งในภาครัฐบาลและภาคธุรกิจ แต่ละอย่างส่วนใหญ่เกิดจากการหวังผลทางการเมืองในระยะสั้น
ี
ั
ี
ผมบอกได้ว่าแนวคิดท่มองไปท่ข้อมูลและข้อเท็จจริงเท่าน้นท่จะช่วย มันไม่ใช่ความผิดของนักการเมือง แต่เป็นความคาดหวังของ
ี
ี
จัดการความเส่ยงและทาให้อยู่รอด โดยเป็นตัวแบ่งแยกระหว่าง ประชาชนท่มีต่อนักการเมืองเสียมากกว่า เช่น ทางภาครัฐตัดสินใจท่จะ
�
ี
ี
ความส�าเร็จออกจากความล้มเหลว ลดระดับน�้าในเขื่อนลง ทั้ง ๆ ที่ข้อมูลระบุชัดเจนว่าหลังจากน�้าท่วมไป
ผมได้ผ่านเหตุการณ์ร้ายแรงท่เกิดข้นกับประเทศไทยหลาย แล้ว 1 ปี (พ.ศ. 2555) จะเกิดภาวะแล้งขึ้น จนในปี พ.ศ. 2555 นั้นก็
ี
ึ
ั
้
ิ
ั
ิ
ครง เช่น วกฤตการเงนต้มยากุ้งในปี 2540 ซงตอนนนมนกวเคราะห์ เกิดภาวะแล้งครั้งใหญ่ขึ้นจริง โดยที่น�้าในเขื่อนมีไม่เพียงพอ
ี
ั
้
ิ
ี
่
ิ
�
ี
ั
ออกมาเตือนล่วงหน้าเป็นเวลา 3 ปีเต็ม ๆ แต่คนท่วไปกลับไม่สนใจ ค�าถามท่ฝากไปคิด คือ นักการเมืองตัดสินใจอย่างไม่มีเหตุผล
ค�าเตือนนี้ หรือไม่ยอมเชื่อข้อมูลจากนักวิเคราะห์กันแน่ อันที่จริงเป็นเพราะความ
ี
ี
และในปี 2554 ท่เกิดนาท่วม ธนาคารโลกได้ประมาณ เส่ยงทางการเมืองมากกว่าหรือไม่ เพราะในตอนน้นภาวะแล้งจะถือเป็น
้
ั
�
ิ
ึ
่
ิ
ความเสียหายของประเทศไทยถึง 45,000 ล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งถูกจัด ปัญหาใหม่ ซงคงจะไม่ค่อยมีคนวจารณ์กนซกเท่าไหร่ แต่หากเกด
ั
ั
ี
อันดับความเสียหายเป็นอันดับ 4 ของโลก ต้งแต่ท่เคยมีการเก็บสถิต น�้าท่วมซ�้าอีกครั้ง อันนั้นประชาชนคงรับไม่ได้แน่
ั
ิ
มหันตภัยมา ดังน้น นักคณิตศาสตร์ประกันภัยจะรู้ได้อย่างไรว่าข้อมูลท ี ่
ั
�
ี
้
ี
เหตุการณ์นาท่วมน้ เกิดจากธรรมชาติ หรือว่า เราสามารถ วิเคราะห์มาจะเป็นไปในทิศทางใด หากคนท่นาข้อมูลเหล่าน้นไปตัดสิน
�
ั
คาดการณ์ล่วงหน้าได้? ใจแล้วปรากฎว่าออกมาผิดทาง (เช่น ปรากฏว่าไม่มีภาวะแล้ง แต่เกิด
หลังจากวิกฤติต้มยากุ้ง เราได้มีการปรับปรุงการกากับดูแลใน น�้าท่วมซ�้ารอยแทน) ก็จะมีผลทางการเมืองอย่างมากกับคนที่ตัดสินใจ
�
�
เร่องงบประมาณและการตรวจสอบสถาบันการเงินให้เข้มงวดข้น เห็น หรือนักคณิตศาสตร์ประกันภัยจะทาอย่างไรที่จะผลักดันให้
ื
�
ึ
ได้จากในปี 2551 ได้เกิดวิกฤติการณ์ hamburger crisis ซ่งส่งผลกระทบ ผู้กาหนดนโยบายได้ตัดสินใจบนการพยากรณ์หรือจาลองอนาคตถึง
�
ึ
�
ต่อฝั่งตะวันตก แต่ไม่ได้กระทบต่อสถาบันการเงินฝั่งเอเชียมากนัก เป็น ภัยพิบัติล่วงหน้า ท้ง ๆ ท่รู้ว่าถ้าทาแล้วก็จะยังไม่เห็นผลลัพธ์ในทันท ี
ี
�
ั
ข้อพิสูจน์ได้ว่าการปรับปรุงของเราได้ผล และถ้าเราท�ามันก่อนปี 2540 (แต่จะเกิดในระยะยาว ซึ่งผู้กาหนดนโยบายตอนน้นอาจจะเปล่ยนคน
ี
ั
�
ก็คงไม่เกิดวิกฤติการเงินต้มย�ากุ้งเป็นแน่ และปิดทองหลังพระไป)”
วารสารประกันภัย ตุลาคม - ธันวาคม 2561 31