Page 20 - InsuranceJournal147

วิชาการ IPRB

สาหรับเป้าหมายของประกันภัย พ.ร.บ. น้นเพ่อสร้างระบบท่คุ้มครอง โดดเด่นในแง่ของการเสริมสร้างความคุ้มครองต่อสังคม ด้านการชดเชย
ี
�
ั
ื
ั
ั
ิ
ู
ประชาชนที่ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตจากอุบัติเหตุอันเนื่องมาจากรถยนต์ ค่าใช้จ่ายต่อผ้ประสบภยเพอลดภาระทางการเงนภายหลงประสบ
่
ื
ุ
ุ
ั
โดยผู้ประสบภัยหรือทายาทจะได้รับค่าชดเชยต่าง ๆ ประกอบด้วย อบตเหต และด้านมาตรการป้องกนและบรรเทาสาธารณภยทางถนน
ั
ั
ิ
ั
ี
ค่ารกษาพยาบาล ค่าชดเชยกรณสญเสยอวยวะหรอทพพลภาพ ค่าปลงศพ เพ่อลดความเส่ยงของการประกันภัย เช่น การมอบหมวกนิรภัยให้แก่
ุ
ื
ั
ู
ี
ื
ี
ค่าชดเชยการสูญเสียรายได้ แล้วแต่กรณี และไม่เกินอัตราท่กาหนด ผ้ขบขรถจกรยานยนต์ การรณรงค์จากหน่วยงานทเกยวข้อง เป็นต้น
ู
ี
่
่
ั
ี
ี
่
ี
�
ั
ี
ั
�
สาหรับเบ้ยประกันภัยน้น ได้มีการกาหนดตามประเภทรถ (15 ประเภท แม้กระน้น การประกันภัยรถยนต์ภาคบังคับยังคงประสบปัญหาเชิงระบบท ี ่
ั
�
�
ี
ในปัจจุบัน) ขนาดรถยนต์ และประเภทการใช้รถยนต์ ซ่งในอดีตเป็น ไม่สอดคล้องกับหลักกฎหมาย หลักการกาหนดเบ้ยประกันภัย และหลักการ
ึ
ั
�
ี
การกาหนดอัตราเบ้ยประกันภัยข้นสูง แต่นับต้งแต่ พ.ศ. 2544 เป็นต้นมา การประกันภัยภาคบังคับ อยู่ 4 ประการ ดังน ี ้
ั
ี
ได้ประกาศให้ประกันภัย พ.ร.บ. ใช้อัตราเบ้ยประกันภัยคงท่ตามท่กาหนด
ี
ี
�
�
้
่
ี
ั
ั
ี
ั
็
้
ึ
อย่างไรกตาม อตราเบยประกนภยทกาหนดนนไม่ได้สะท้อนถง
ั
ต้นทุนการรับประกันภัยท่แท้จริง กล่าวคือ ประกันภัย พ.ร.บ. ของรถบาง ปัญหาในปัจจบน
ี
ุ
ั
ี
ประเภทอาจทาให้บริษัทประกันภัยมีกาไร ขณะท่เบ้ยประกันภัยของรถ
�
�
ี
อีกประเภทอาจไม่เพียงพอต่อต้นทุนความเสียหายและค่าใช้จ่ายต่าง ๆ
�
จนทาให้บริษัทประกันภัยขาดทุน แต่บริษัทประกันภัยไม่อาจปฏิเสธการ 1 รถส่วนหนงไม่มประกนภย พ.ร.บ.
ั
ึ
ี
ั
่
�
ั
�
รับประกันภัย พ.ร.บ. ได้ ไม่ว่าเบ้ยประกันภัยน้นจะทากาไรหรือขาดทุน
ี
ั
ี
�
ี
ึ
�
ก็ตาม น่จึงเป็นสาเหตุหน่งท่ทาให้เกิดการจัดต้งบริษัท กลางคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535 กาหนด
ั
ี
�
ึ
ี
�
ั
ั
ั
ู
ผู้ประสบภัยจากรถ จากัด ข้นโดยมีผู้ถือหุ้นเป็นบริษัทประกันวินาศภัย ให้เจ้าของรถ “ต้อง” จดให้มการประกนความเสยหายสาหรบผ้ประสบภย
้
ั
ั
่
ื
ในประเทศไทย เพอรบประกันภย พ.ร.บ. สาหรบรถจกรยานยนต์ ตงแต่ ด้วยการประกันภัยกับบริษัท ดังน้นในทางปฏิบัติ รถทุกคันจึงจาเป็นต้อง
ั
ั
�
�
ั
ั
ั
ึ
พ.ศ. 2542 ซ่งบริษัทประกันวินาศภัยมีหน้าท่สมทบเงินส่วนหน่งท่ได้รับ มีประกันภัย พ.ร.บ. ก่อนจดหรือต่อทะเบียนท่กรมขนส่งท้งส้น
ึ
ี
ี
ี
ิ
จากการประกันภัย พ.ร.บ. สาหรับรถประเภทอ่น ๆ ให้กับบริษัท กลาง อย่างไรก็ดี สัดส่วนการทาประกันภัย พ.ร.บ. ซ่งคานวณจากสถิต ิ
�
�
ื
ึ
�
คุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ จากัด เพ่อชดเชยต้นทุนการประกันภัยและ การรับประกันภัยรถยนต์ภาคบังคับ และ สถิติจานวนรถยนต์ท่เสียภาษ ี
�
ื
ี
�
ค่าใช้จ่ายของประกันภัย พ.ร.บ. สาหรับรถจักรยานยนต์ ประจาปี ดังรูปท่ 1 แสดงให้เห็นว่า มีรถส่วนหน่งท่มิได้ทาประกันภัย
2
ี
ี
�
�
ึ
�
ี
ี
ึ
อน่ง เน่องด้วยสภาพเศรษฐกิจท่เปล่ยนแปลงไป ประกันภัย พ.ร.บ. พ.ร.บ. ซ่งถือว่าขัดต่อพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ และ
ึ
ื
�
ิ
ึ
ิ
่
ึ
้
�
ิ
่
ี
่
ได้มีการปรับเพมจานวนเงนความคุ้มครองตามมูลค่าเงินทสูงขนเพอ ถึงแม้ว่าสัดส่วนการทาประกันภัย พ.ร.บ. จะมีแนวโน้มเพ่มข้นในทุก ๆ ปี
ื
ทดแทนความต้องการของผู้ประสบภัย โดยระหว่างปี พ.ศ. 2535 จนถึง แต่จนถึงในปี พ.ศ. 2560 สัดส่วนของจานวนรถท่ทาประกันภัย พ.ร.บ.
�
ี
�
ิ
ี
�
ปัจจุบัน (พ.ศ. 2563) มีการปรับเพ่มจานวนเงินความคุ้มครองท้งส้น 8 โดยรวมคดเป็น 90% ของจานวนรถทจดหรอต่อทะเบยนทงหมด
�
ื
่
ั
ิ
ี
ั
้
ิ
�
ี
ครั้ง อย่างไรก็ดี อัตราเบ้ยประกันภัยของประเภทรถส่วนใหญ่กลับม (รถจักรยานยนต์มีอัตราการทาประกันภัย พ.ร.บ. ท่ 88% และรถอ่น ๆ
1
ี
ี
ื
ั
ื
ี
การปรับปรุงในทิศทางตรงกันข้าม เพ่อให้เบ้ยประกันภัยสามารถสะท้อน มีอัตราการทาประกันภัย พ.ร.บ. ท่ 93%) ท้งน้ ตัวเลขดังกล่าวยังไม่รวม
�
ี
ี
�
ความเส่ยงจากการรับประกันภัยได้มากข้น ซ่งเป็นการปรับลดเบ้ยประกันภัย รถท่ขับข่โดยมิได้จดหรือต่อทะเบียนและมิได้ทาประกันภัย พ.ร.บ. น่น
ึ
ี
ี
ี
ั
ี
ึ
่
ี
่
�
ิ
ี
ั
(สาหรับรถทุกประเภท ยกเว้นรถพ่วงและรถจักรยานยนต์) เป็นจานวนรวม หมายความว่ามรถทวงบนท้องถนนมากกว่า 1 ใน 10 คน ไม่ม ี
�
ั
6 คร้ง และปรับเพ่มเบ้ยประกันภัย (สาหรับรถพ่วงและรถจักรยานยนต์) ความค้มครองจากการประกนภยเมอเกดอบตเหตขน ดงนนผ้ใช้
ั
ุ
ึ
้
ิ
ู
ี
ุ
ั
�
ั
ื
่
ิ
ิ
ั
้
ุ
ั
เป็นจานวน 3 คร้ง ในระหว่างช่วงปีข้างต้น ทางเท้าและผู้ใช้ท้องถนนน้นมีโอกาสเป็นอย่างมากท่จะได้รับภาระ
ี
�
ั
ั
ั
ั
ี
ุ
ั
ในช่วง 29 ปีของการเรมต้นปรบปรงและพฒนาการประกนภย และการชดเชยท่ไม่เพียงพอ อันเกิดจากความประมาทของผู้ขับข่รถ
ิ
่
ั
ี
ึ
รถยนต์ภาคบังคับน้น ผลสัมฤทธ์ของการประกันภัยได้เป็นไปอย่าง ซ่งไม่ได้ทาประกันภัย
ิ
ั
�
1 อ้างอิง ส�านักงานคณะกรรมการก�ากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.)
2 อ้างอิง กรมการขนส่งทางบก
20 วารสารประกันภัย ฉบับที่ 147