Page 95 - InsuranceHandbook

76 คู่มือประกันวินาศภัยไทย
Thai General Insurance Handbook

สรุป บริษัทประกันภัย A ชดใช้ 20,000 บาท บริษัทประกันภัย B ชดใช้ 34,615.39 บาท และบริษัท
ประกันภัย C ชดใช้ 42,153.84 บาท ส่วน นาย ก. ในฐานะผู้เอาประกันภัยรับผิดชอบเอง 3,230.77 บาท

ั
5.1.2 วิธีคำนวณความรบผิดโดยเอกเทศ (Independent Liability Method)
ิ
่
เป็นอีกวิธีการหนึ่งในการคำนวณจำนวนคาสนไหมทดแทนกรณีที่มีผู้รับประกันภัยตั้งแต่ 2 รายขึ้นไป
คุ้มครองวินาศภัยเดียวกันในการร่วมชดใช้ค่าสินไหมทดแทน โดยพิจารณาความรับผิดของผู้รับประกันภัยแต่ละราย
แยกเปนอสระจากกน แล้วจึงนำอัตราส่วนความรับผิดของผู้รับประกันภัยแต่ละรายมาคำนวณหาจำนวน
ิ
ั
็
ค่าสินไหมทดแทนที่ผู้รับประกันภัยแต่ละรายจะต้องชดใช้
ุ
ตัวอย่าง กรมธรรมประกันภัยความรับผิดตามกฎหมายต่อบคคลภายนอก ได้กำหนดไว้หมวดที่ 4 เงื่อนไข
์
และข้อกำหนดทั่วไป ข้อ 10. การประกันภัยอื่นและการเฉลี่ยความรับผิด ดังนี้
“10. การประกันภัยอนและการเฉลี่ยความรับผิด หากผู้เอาประกันภัยมีกรมธรรม์ประกันภัยฉบับอนซึ่งให้
ื่
ื่
่
ความคุ้มครองความรบผดตามกฎหมายอยางเดียวกันกับกรมธรรม์ประกันภัยฉบับนี้ บริษัทจะรับผิดใน
ิ
ั
่
่
ค่าสินไหมทดแทนและคาใช้จ่ายในการต่อสู้คดีตามอัตราสวนของบริษัทสำหรับจำนวนเงินที่บริษัทจะต้องร่วมเฉลี่ย
ในความรับผิดนั้น
ทั้งนี้ ไม่ว่ากรณีใด ๆ การชดใช้ของบริษัทจะไม่เกินไปกว่าจำนวนเงินจำกัดความรับผิดที่กำหนดไว้ในตาราง
กรมธรรม์ประกันภัย”
ั
ข้อกำหนดนี้มุ่งหมายที่จะให้เกิดความเป็นธรรมในระหว่างผู้รับประกนภัยด้วยกันที่จะร่วมกนออกส่วนเฉลี่ย
ั
์
(Contribution) ความรับผิดที่กรมธรรมประกันภัยทุกฉบับให้ความคุ้มครองโดยไม่ต้องดูว่าในระหว่าง
่
ั
ั
ผู้รับประกันภัยที่เกี่ยวข้อง ผู้รบประกันภัยรายใดได้รับประกันภัยไว้ก่อนหรือหลังผู้รบประกนภัยรายอน เนื่องจาก
ื
ั
ั
ข้อกำหนดข้อนี้ บริษัทตกลงที่จะร่วมเฉลี่ยความรับผิดกับผู้รับประกันภัยรายอนที่ให้ความคุ้มครองในความรบผิด
ื่
์
ั
ั
เดียวกันของผู้เอาประกันภัยอย่างเดียวกันกับกรมธรรมประกนภัยความรับผิดฉบับนี้ เช่น ผู้เอาประกนภัยได้
เอาประกันภัยความรับผิดเช่นเดียวกบกรมธรรม์ประกันภัยฉบับนี้ไว้กับผู้รับประกันภัย 2 ราย กรณีเช่นนี้
ั
ผู้รับประกันภัยทั้ง 2 รายจะร่วมเฉลี่ยความรับผิดในค่าสินไหมทดแทนของผู้เอาประกันภัยและค่าใช้จ่ายในการต่อสู้
ั
่
ั
ื
้
ั
ิ
ู
คดี จึงไม่ต้องพจารณาว่าผรับประกนภัยรายใดไดรบประกนภัยไว้กอนหรอหลังกัน ส่วนการเฉลี่ยจะเป็นไปตาม
้
ั
สัดส่วนของค่าสินไหมทดแทนและคาใช้จายในการต่อสู้คดีที่เกิดขึ้นซึ่งกรมธรรมประกนภัยแต่ละฉบับที่เกี่ยวข้อง
่
์
่
ั
จะต้องรับผิด ทั้งนี้เพราะเงื่อนไขข้อนี้กำหนดให้เฉลี่ยจาก “ความรบผิด (Liability)” มิใช่เฉลี่ยจาก “จำนวนเงิน
จำกัดความรับผิด (Limit of Liability)” ดังนั้น ในชั้นแรกจึงต้องดูความรับผิดของกรมธรรม์ประกนภัยแตละฉบับ
ั
่
แยกขาดจากกนเป็นอิสระว่ามีความรับผิดเท่าไร หากแต่ละฉบับต่างสามารถที่จะคุ้มครองความรบผิดได้เต็ม
ั
ั
กรมธรรม์ประกันภัยทั้ง 2 ฉบับจะรับผิดในสัดส่วนที่เท่ากัน ซึ่งเป็นไปตามวิธีคำนวณความรบผดโดยเอกเทศ
ั
ิ
(Independent Liability Method) แต่จะนำ “จำนวนเงินจำกัดความรับผิด (Limit of Liability)” ของแต่ละ
กรมธรรม์มาใช้ในการคิดส่วนเฉลี่ยก็ต่อเมื่อความเสียหายที่ผู้เอาประกันภัยจะต้องรับผิดมีจำนวนเกินกว่าจำนวนเงิน
จำกัดความรับผิดที่กำหนดไว้ในกรมธรรม์ประกันภัยที่เกี่ยวข้องฉบับใดฉบับหนึ่งหรือทุกฉบับ กรณีเช่นนั้น
่
การคำนวณส่วนเฉลี่ยที่ผู้รับประกันภัยแต่ละรายต้องชดใช้จะเป็นไปตามวิธีคำนวณตามสวนจำนวนเงิน
เอาประกันภัย (Maximum Liability Method) ที่ได้อธิบายใน 5.1.1
่
หากกรมธรรม์ประกันภัยที่เกี่ยวข้องฉบับใดมีการกำหนดความรับผิดส่วนแรกหรือความเสียหายสวนแรก
ั
้
ิ
ั
(Deductible) ที่ผู้เอาประกนภัยจะต้องรับผดชอบเองไว้ จะต้องนำความรับผิดส่วนแรกที่ผู้เอาประกนภัยจะตอง
รับผิดชอบเองของแต่ละกรมธรรม์ประกันภัยไปหักออกจากความรับผิดของผู้เอาประกันภัยก่อน
ิ
ลขสทธของสมาคมประกนวนาศภยไทย หามนาไปใช้ในการแสวงหากําไรทางการคา ้
ิ
ิ
ั
้
ํ
์
ั
ิ