Page 46 - InsuranceHandbook

บทที่ 3 การประกันภัย 27

่
ในประเทศจีน ประมาณ 3,000 ปีก่อนคริสตกาล พอค้าชาวจีนได้พัฒนาวิธีการประกันภัยขึ้นสำหรับ เงื่อนไขการคุ้มครองที่เป็นธรรมยิ่งขึ้น โดยอาศัยอายุของผู้เอาประกันภัยเป็นเกณฑ์ ซึ่งแต่เดิมคิดเบี้ยประกันภัย
ี
ี
ั
การขนส่งสินค้าตามแม่น้ำแยงซ ซึ่งมีสายน้ำที่เชี่ยวกราก และเรือบรรทุกสินค้ามักอบปางอยู่เสมอ เนื่องจากมหินใต้ เท่ากันไม่ว่าผู้เอาประกันภัยจะมีอายุเท่าใดก็ตาม
้
ั
่
น้ำและเกาะแก่งที่คดเคี้ยวซึ่งเป็นอนตรายต่อการเดินเรือ มีปรากฏอยู่เสมอว่าพอคาบางคนต้องสิ้นเนื้อประดาตว ในปี ค.ศ. 1762 (พ.ศ. 2305) ได้มีการก่อตั้ง The Society for Equitable Assurances on Lives and
ั
ั
ิ
้
เพราะสินค้าไดรับความเสียหายหมด ดังนั้น ด้วยความกลัวพ่อค้าเหล่านั้นจึงหาวิธีกระจายความเสี่ยงภัยออกไป โดย Survivorships เพ่อดำเนนธุรกจประกนชีวิต และถือได้ว่าเป็นผู้รับประกันชีวิตแห่งแรกที่ดำเนินธุรกิจตามหลักการ
ิ
ื
ื
่
่
ั
ิ
ุ
้
ั
นำสนคาของตนบรรทกไว้ในเรือลำอนหลายลำ เฉลยกันไปจนครบจำนวนหีบห่อสินค้า ซึ่งถ้าเรือลำหนึ่งลำใดจมลง ในปัจจุบัน โดยรบประกนชีวิตแบบตลอดชีพด้วย มีการคำนวณเบี้ยประกนภัยจากอายุของผู้เอาประกันภัย และ
ี
ั
่
้
ั
ั
ั
ึ
่
ก็หมายความว่าสินค้าของพอค้าแต่ละคนสูญเสียเพียงคนละ 1 ส่วนเท่านั้น ซงวิธีการเช่นนี้เป็นที่มาของ ระยะเวลาการคุ้มครอง มีการออกกรมธรม์ประกนภัยให้แก่ผู้เอาประกนภัย โดยผู้เอาประกนภัยจะตองระบุข้อมูล
ื่
ั
ุ
การประกนภัยในปัจจุบัน หลัก 2 ประการ คือ สถานะทางสขภาพ และอาชีพ รวมทั้งข้อมูลอน ๆ ที่เกี่ยวข้องกับผู้เอาประกันภัย
ี
้
ั
ั
้
ั
ราวก่อนศตวรรษที่ 13 และ 14 ปรากฏว่ามีการประกันภัยทางทะเลกันอย่างแพร่หลายตามเมืองต่าง ๆ ใน การประกนชีวิตในระยะนได้ใช้หลกเกณฑ์ทางคณิตศาสตร์มากยิ่งขึ้น โดยคำนวณเบี้ยประกนภัยจากการอางอิง
ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน สัญญาประกันภัยการขนส่งสินค้าทางทะเลฉบับแรกของโลกเท่าที่มีปรากฏเป็นหลักฐานจนถึง ตารางมรณะซึ่งแสดงอตราการเสยชีวิตของเพศชายและเพศหญิงที่อายุต่าง ๆ กัน หลังจากนั้นเป็นตนมาธุรกิจ
ั
ี
้
ปัจจุบันนี้ คือ ฉบับลงวันที่ 23 ตุลาคม ค.ศ. 1347 ออกให้ ณ เมืองเจนัว ประเทศอิตาลี ประกันชีวิตได้รับการพฒนาให้ก้าวหน้าขึ้นอยางมากจนกระทั่งรัฐบาลองกฤษได้ออกพระราชบัญญัติประกันชีวิต
ั
่
ั
ั
่
่
ี
ั
่
ึ
ึ
ี
็
ั
ส่วนสัญญาประกนภัยฉบับแรกขององกฤษ เทาทปรากฏตามหลกฐานซงยังคงเกบรักษาไว้ถงปัจจุบัน คอ ฉบับแรกในป ค.ศ. 1774 (พ.ศ. 2317) คือ The Life Assurance Act 1774 โดยมวัตถุประสงค์ที่สำคัญคือ ห้าม
ี
ื
“Broke Sea Insurance Policy” ปี ค.ศ. 1547 วิธีทำประกันภัยในสมัยนั้น คือ เจ้าของเรือ หรือพ่อค้าที่ต้องการ ประกันชีวิตผู้ที่ไม่มีส่วนได้เสียในการดำรงชีพหรือการมรณะของผู้เอาประกันภัยหรือผู้ถูกเอาประกันภัย
ซื้อประกันภัย จะทำบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินต่าง ๆ ที่จะบรรทุกลงเรือใต้รายการเหล่านี้ นายธนาคาร หรือ
ื
่
บุคคลอื่น ๆ ที่ประสงค์จะรับประกันภัยจะลงชื่อพร้อมกับระบุจำนวนเงินที่ตนจะรับเสี่ยงแล้วลงลายมอชือไว้ (และนี่ 7. จุดเริ่มต้นของบริษัทประกันภัยในต่างประเทศ
ื่
้
่
ิ
คือที่มาของคำว่า Underwriter) และเพอเป็นคาตอบแทนในการเขารับเสี่ยงภัย ผู้ลงนามขางใต้ หรือผู้พจารณา บริษัทที่รับประกันอัคคภัยในรูปแบบสมัยใหมมีจุดกำเนดจากการเกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ในมหานครลอนดอน
้
ี
่
ิ
การรับประกันภัย (Underwriter) แต่ละคนจะได้รับค่าตอบแทนเรียกว่าเบี้ยประกันภัย (Premium) ในราวเดือนกันยายน ค.ศ. 1666 เพลิงไหม้ครั้งนั้นทำให้อาคารบ้านเรือนเกือบสามในสี่ของมหานครลอนดอน
ในช่วงเวลานั้น สัญญาประกันภัยส่วนมากเป็นสัญญาประกันภัยทางทะเล ต่อมาก็ขยายออกไปคุ้มครองถึง ต้องพนาศลงจากเหตุไฟไหม้นี้ Dr. Nicholas Barbon ได้จัดตั้งสำนักงานประกันอัคคีภัยขึ้นเป็นแห่งแรกเรียกว่า
ิ
ั
การเสียชีวิตของนายเรือ และลูกเรือรวมทั้งพ่อค้าที่คุมสินค้าไปกบเรือ ตลอดจนคุ้มครองจำนวนเงินที่จะเป็นค่าไถ่ตัว “The Fire Office” ในปี ค.ศ. 1667 และรับหุ้นส่วนเพมขึ้นเพอเข้าเฉลี่ยความเสี่ยงในปี ค.ศ. 1680 ซึ่งแต่เดิมเขา
ื่
ิ่
เมื่อถูกโจรสลัดจับตัวด้วย เป็นผู้รับภาระอยู่คนเดียว สามปีต่อมามคู่แข่งเพมขึ้นอกแห่งหนึ่งชื่อ “The Friendly” ทั้งสองแห่งนี้ออกกรมธรรม ์
ี
ี
ิ่
กรมธรรมประกนชีวิตฉบับแรกที่มีการบันทึกไว้ได้ทำขึ้นเมื่อวันที่ 18 มถุนายน ค.ศ. 1583 (พ.ศ. 2126) ที่ รับประกันอัคคีภัยและจัดพนักงานดับเพลิงไว้สำหรับผจญเพลิงที่เกิดขึ้นกับทรัพย์สินที่รับประกันภัยไว้
ั
์
ิ
ี
ั
ประเทศองกฤษ โดยมี Mr. Richard Martin ซึ่งปกติเป็นผู้รับประกันภัยทางทะเลได้ร่วมกับเพอน ๆ ตัวแทนอก สำนกงานที่รับประกันอคคีภัยในสมัยนั้นไม่อาจเรียกว่าเป็น “บริษัท” ในความหมายของบริษัทประกันภัย
ื่
ั
ั
15 คน ดำเนินการรับประกันชีวิต Mr. William Gibbons พอค้าเกลือ โดยมีเงี่อนไขให้ Mr. Gibbons จ่ายเงิน ในปัจจุบันซึ่งมีขนาดใหญ่ และมีผู้ถือหุ้นจำนวนมากได้ เพราะในสมัยนั้นสำนักงานที่รับประกันภัยเป็นธุรกิจของ
่
ั
่
ค่าเบี้ยประกันชีวิตให้แกผู้รับประกนภัยในอัตรา 8% และถ้า Mr. Gibbons ถึงแก่กรรมภายในระยะเวลา 12 เดือน รายบุคคล หรือหุ้นส่วนกลุ่มน้อย ซึ่งจำกัดการรับประกันภัยเฉพาะอาคารที่อยู่อาศัยเท่านั้น
ั
ผู้รับประกันภัยจะจ่ายคืนเงินเอาประกนภัยจำนวน 383 ปอนด์ 6 ชิลลิง 8 เพนนี ปรากฏว่า Mr. Gibbons อย่างไรก็ดี ในปี ค.ศ. 1710 มีการจัดตั้งบริษัทรับประกันอคคีภัยขึ้นเป็นครั้งแรก คอ The Sun Fire Office
ื
ั
ถึงแก่กรรมในวันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1584 (พ.ศ. 2127) ซึ่งเท่ากับ 345 วันนับจากวันที่เริ่มต้นของสัญญานี้ ซงได้มีการควบรวมกิจการหลายครั้งจนเป็น Royal & Sun Alliance Insurance Plc. ในปี ค.ศ. 1996 และเปลี่ยน
ึ
่
ั
แต่กลุ่มผู้รับประกันภัยไม่ยอมจ่ายเงินเอาประกนภัยตามสญญา โดยอ้างว่าตามหลักกฎหมายระยะเวลาความ ชื่อเป็น RSA Insurance Group Plc. ในปี ค.ศ. 2008
ั
ี
่
ึ
คุ้มครองจะเท่ากับ 336 วัน (12 เดือน คูณ 28 วัน โดยถือเอาเดือนที่สั้นที่สุดซงม 28 วัน) ไม่ใช่ 365 วันตาม ในเวลาเดียวกัน การประกันภัยทางทะเล และการประกนชีวิตกเขาสระยะของการเติบโตอย่างรวดเรว
ั
็
็
่
ู
้
ื
์
ปีปฏิทิน จึงถอว่า Mr. Gibbons ได้เสียชีวิตภายหลังจากที่กรมธรรมประกันชีวิตฉบับนี้ได้สิ้นสุดการคุ้มครองไปแล้ว ก่อนปี ค.ศ. 1699 ธุรกิจประกันภัยทั้งสองประเภทนี้กระทำกันอยู่เฉพาะผู้รับประกันภัยในวงจำกดเหมือนกับ
ั
้
่
ิ
แต่เมื่อศาลพจารณาแล้ว ตัดสินให้ผู้รับประกันภัยต้องจ่ายเงินเอาประกันภัยใหแกทายาทของ Mr. Gibbons การประกันอัคคีภัย ผู้รับประกันภัยส่วนใหญ่มักใช้ร้านกาแฟในมหานครลอนดอนเป็นที่ติดต่อธุรกิจกัน ร้านกาแฟจึง
การประกันชีวิตในระยะสั้นเช่นนี้นิยมทำกันมาประมาณหนงศตวรรษในรูปแบบของการช่วยเหลือสงเคราะห์กันใน กลายเป็นสถานที่ที่คนนิยมไปพบปะกันเพอกระจายหรือรับขาวสารประจำวัน หนึ่งในจำนวนร้านกาแฟเหล่านี้เป็น
่
ึ
่
ื่
สมาคม คือ สมาชิกแต่ละคนสละเงินจำนวนหนึ่งให้กับสมาชิกในกลุ่มที่เสียชีวิต ซึ่งคล้ายกับการฌาปนกิจสงเคราะห์ ของ Mr. Edward Lloyd ตั้งอยู่บนถนนลอมบาร์ด (Lombard Street) ที่ร้านนี้เป็นสถานที่ที่พ่อค้า นักธุรกิจ และ
ในปัจจุบัน นายเรือ ตลอดจนผู้สนใจในการประกนภัยมกจะมาพบปะพูดคยรบฟงขาวสารตาง ๆ เช่น เรื่องเรือที่มาเทียบท่า
ั
่
่
ั
ุ
ั
ั
การประกันชีวิตได้พฒนาระบบ และวิธีการมากยิ่งขึ้น ในปี ค.ศ. 1705 มีการก่อตั้งสมาคมเพื่อประโยชน์ใน เรือที่กำลังเดินทางใกล้ถึงที่หมาย เรือที่อบปาง รวมทั้งเป็นที่ตกลงทำสญญาประกันภัยกนด้วย ในที่สุดก็กลายเปน
ั
ั
็
ั
ั
ี
การประกันชีวิตร่วมกัน (Mutual Associations) และในปี ค.ศ. 1757 มระบบการจ่ายเงินขั้นต่ำที่สมาคมจะจ่ายให้ ที่มาของลอยด์แห่งลอนดอน (Lloyd’s of London) ซงเป็นตลาดรับประกันภัยต่อที่สำคัญของโลกในปัจจุบัน
่
ึ
สมาชิกที่ถึงแก่กรรม ซึ่งปรากฏว่าระบบน้ไดรับความนิยมจากสมาชิกเปนอยางมาก เมื่อมีเงื่อนไขในการจ่ายเงินที่ ในปี ค.ศ. 1720 บริษัทประกันภัย 2 แห่งขององกฤษคือ The London Assurance Corporation และ
้
่
็
ี
ั
แน่นอนให้กับการมรณะของสมาชิกแล้ว งานสำคัญที่เกิดขึ้น คือ คณิตศาสตร์ประกนภัย โดยนำหลักวิชาคำนวณมา The Royal Exchange Assurance Corporation ได้รับพระบรมราชานญาต (Royal Charter) จดทะเบียนจัดตั้ง
ั
ุ
ใช้กับตารางมรณะของสมาชิก นักคณิตศาสตร์ที่ทุ่มเทเสียสละให้กับงานชิ้นนี้คนหนึ่ง คือ Mr. Edmund Halley บริษัทตาม The Royal Exchange and London Assurance Corporation Act 1719 หรือที่รู้จักกันในนาม
ซึ่งเป็นนักดาราศาสตร์ที่มีชื่อเสียงจากการคนพบดาวหาง Halley ได้ร่วมกับ Mr. James Dodson จัดทำสถิติการ Bubble Act เพอประกอบธุรกิจประกันภัยทางทะเล และนับเป็นจุดเริ่มต้นยุคของการประกอบธุรกจประกนภัย
้
ั
ิ
ื
่
เสียชีวิตของคนอายุต่าง ๆ กน เพื่อคำนวณอัตราเบี้ยประกนภัยสำหรับการประกันชีวิตในแบบต่าง ๆ ได้สำเร็จ โดยมี ขนาดใหญ่ในปัจจุบัน
ั
ั
ิ
ิ
ั
ิ
์
ํ
ลขสทธของสมาคมประกนวนาศภยไทย หามนาไปใช้ในการแสวงหากําไรทางการคา ้
ั
้
ิ